Atak lotniczy na teatr w Mariupolu
 Ruiny teatru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
16 marca 2022 |
| Godzina |
14:30 |
| Liczba zabitych |
ok. 300 osób |
| Liczba rannych |
nieznana |
| Sprawca |
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 47°05′46,0″N 37°32′55,0″E/47,096111 37,548611
| |
Atak lotniczy na teatr w Mariupolu – zbrodnia wojenna dokonana 16 marca 2022 roku w Mariupolu. W wyniku bezpośredniego trafienia przez bombę lotniczą w budynek teatru zginęło około 300 osób, które szukały w nim schronienia, po tym jak straciły w bombardowaniach w czasie agresji wojsk rosyjskich w 2022 roku własne domy[1].
Teatr zawiesił działalność 24 lutego 2022 r. z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. W trakcie oblężenia Mariupola był wykorzystywany jako schronienie dla mieszkańców oraz uchodźców z pobliskich miejscowości, których mieszkania i domy zostały zniszczone w wyniku rosyjskich nalotów, głównie kobiet i dzieci[2]. Około 12 marca na placu po dwóch stronach budynku namalowano duże, widoczne z powietrza napisy „Dieti” (ros. „dzieci”), aby oznaczyć go jako obiekt cywilny[3].
Rano 16 marca 2022 r. teatr został zniszczony w wyniku bezpośredniego trafienia naprowadzaną laserowo bombą lotniczą, prawdopodobnie KAB-500L[4]. W chwili ataku wewnątrz mogło znajdować się od 800 do 1300 osób[5]. Schron w piwnicy teatru przetrwał uderzenie, ale wyjście z niego zostało zniszczone[6]. Akcja ratunkowa była utrudniona z powodu trwających walk ulicznych i ostrzału. Zespoły ratownicze mogły usuwać gruz i wydobywać ludzi na powierzchnię tylko w momentach, gdy walki ustawały. Do 18 marca z gruzowiska udało się wydostać ok. 130 osobom. Według mera Mariupola, Wadyma Bojczenki, 19 marca w podziemiach teatru wciąż mogło znajdować się ponad 1000 osób[7]. 25 marca Rada Miasta Mariupol poinformowała, że w wyniku bombardowania teatru zginęło ok. 300 osób[8].
Minister obrony Ukrainy Ołeksij Reznikow określił atak jako akt ludobójstwa i terroryzm państwowy Rosji. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zaprzeczyło, jakoby jego siły uderzyły w budynek i oskarżyło pułk „Azow” o wysadzenie go w powietrze[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbombardowany teatr w Mariupolu: Schron przetrwał. „Ludzie wychodzą żywi” [online], www.gazetaprawna.pl, 16 marca 2022 [dostęp 2022-04-10] (pol.).
- ↑ tas/kab: Teatr Dramatyczny w Mariupolu, miejsce ucieczki od bomb i katastrofy humanitarnej dla setek osób, głównie kobiet i dzieci. tvn24.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ akr//now: W Mariupolu Rosjanie zbombardowali teatr. Na zdjęciach satelitarnych przy budynku widać duże białe napisy „dzieci”.. tvn24.pl, 2022-03-16. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ mag//az: „Matka szukała dzieci pod gruzami. Pięciolatka krzyczała: nie chcę umierać”. Byli w teatrze, gdy spadła bomba. tvn24.pl, 2022-03-25. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Ukraińskie media: pod gruzami zbombardowanego teatru w Mariupolu wciąż kilkaset osób. Trwa ostrzał. Akcja ratunkowa wstrzymana.. pap.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ Zbombardowany teatr w Mariupolu: Schron przetrwał. „Ludzie wychodzą żywi”. gazetaprawna.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ Arkadiusz Grochot: Mariupol: Dramat ludzi uwięzionych pod ruinami teatru. Walki utrudniają akcję ratunkową. rmf24.pl, 2022-03-19. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ Marta Gostkiewicz: Znana liczba ofiar bombardowania teatru w Mariupolu. „Okupant wiedział, gdzie uderza”. wiadomosci.wp.pl, 2022-03-25. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Wojsko rosyjskie zbombardowało Teatr Dramatyczny w Mariupolu. Schroniły się tam setki cywilów. info112.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].