Przejdź do zawartości

Aszipu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aszipu (āšipu, mašmašu) – w religii babilońskiej egzorcysta i zaklinacz, pomocnik kapłana, który zajmował się przygotowaniem i oczyszczaniem świątyni przed składaniem ofiar. Znawca sztuk magicznych, który z pomocą boga Ea walczy z duchowym atakiem zła objawiającego się opętaniem lub chorobą. Obowiązkiem niektórych egzorcystów była troska o króla, ale wszyscy oni byli ściśle związani za świątyniami i kręgiem ekspertów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Francis Joannés, Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem... s. 183.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. W. F. Saggs, Wielkość i upadek Babilonii, s. 305–310.
  • Francis Joannés: Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie sp. z o.o., 2007. ISBN 978-83-7177-404-1.