Przejdź do zawartości

Asaisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siły Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Hêzên Ewlekariya Hundirîn
Asaisz
ilustracja
Region

 Rożawa
 Syria

Data utworzenia

2012

Zatrudnienie

15 000

brak współrzędnych
Strona internetowa

Siły Bezpieczeństwa Wewnętrznego (kurd. Hêzên Ewlekariya Hundirîn), określanie również Asaisz (kurd. Asayîş; dosłownie „bezpieczeństwo”[1]) – uzbrojona formacja policyjna działająca na terenie Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii[2]. Utworzona we wczesnych fazach wojny domowej w Syrii, początkowo została utworzona dla obszarów policyjnych kontrolowanych przez Kurdyjski Komitet Najwyższy. W październiku 2013 Asaisz liczyło 4000 członków[3]; do roku 2017 liczba ta wzrosła do ponad 15 000[4].

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z konstytucją Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii za działania policji odpowiadają podregiony autonomiczne. Lokalne siły Asaisz składają się z 26 oficjalnych biur, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i rozwiązywanie problemów społecznych. Instytucja składa się z sześciu głównych jednostek: Administracja punktów kontrolnych, Dowództwo Sił Antyterrorystycznych (kurd. Hêzên Antî Teror, HAT), Dyrekcja Wywiadu, Dyrekcja ds. Przestępczości Zorganizowanej, Dyrekcja Ruchu i Dyrekcja Skarbowa. Do 2016 utworzono 218 biur Asaisz i 385 punktów kontrolnych z 10 funkcjonariuszami w każdym. W większych miastach działają dyrekcje generalne odpowiedzialne za wszystkie aspekty bezpieczeństwa, w tym kontrolę drogową. Każdy subregion ma dowództwo HAT, a każde centrum Asaisz organizuje się autonomicznie[5].

Członkowie Asaisz.

W regionie Dżazira siły Asaisz są dodatkowo uzupełniane przez asyryjską policję Sutoro, która jest zorganizowana na każdym obszarze zamieszkałym przez chrześcijańską ludność. Zapewnia bezpieczeństwo i rozwiązywanie problemów społecznych we współpracy z innymi jednostkami Asaisz. Chociaż Sutoro jest oficjalnie podporządkowane Asaisz i reprezentowane w zarządzie instytucji, działa w dużej mierze autonomicznie[5].

W dniu 25 maja 2017 w Asz-Szaddada zorganizowano pierwsze żeńskie oddziały Asaisz[6].

Równość płci

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak inne instytucje w Rożawie, Asaisz dąży do stworzenia siły opartej na równości płci. Szacuje się, że 25% jej członków to kobiety, a lokalnymi siłami Asaisz współkierują mężczyzna i kobieta[7][8][9].

W ramach Asaisz utworzono oddziały złożone wyłącznie z kobiet. Zajmują się one przemocą ze względu na płeć, sporami rodzinnymi między kobietami oraz ochroną kobiet podczas protestów i uroczystości publicznych. Ich celem jest zajęcie się każdą sprawą, w którą zaangażowana jest kobieta[7][8][9].

Policja obywatelska

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie całego regionu Rożawy działają także miejskie Cywilne Siły Obronne (kurd. Hêza Parastina Cewherî, HPC). Są to oddziały złożone z członków lokalnych komun, których zadaniem jest wykonywanie doraźnych zadań (np. pełnienie warty). Oddziały otrzymują szkolenia od Asaisz[1][10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jan Sowa, Dilar Dirik, Ucząc się od Rożawy [online], Biennale Warszawa [dostęp 2023-11-25] (pol.).
  2. Northern Syrian Internal Security Forces hold congress in Raqqa [online], ANF News [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-25] (ang.).
  3. Kurds Build Bridges At Last [online], www.iede.co.uk, 6 października 2014 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-06] (ang.).
  4. Fehim Tastekin, Does Syria really want to reconcile with Kurds? [online], www.al-monitor.com, 30 stycznia 2017 [dostęp 2023-11-25] (ang.).
  5. a b Rojava Asayish: Security institution not above but within the society [online], ANF |, 24 września 2016 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-24] (ang.).
  6. Silva Ibrahim, Al-Shadadi women: proud to join Women Asayîş Forces [online], ANHA, 28 maja 2017 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-28] (ang.).
  7. a b Editorial Staff, Syrian Kurdish female leader Aitan Farhad about life as an Islam State target [online], Kurd Net - Ekurd.net Daily News, 20 kwietnia 2015 [dostęp 2023-11-25] (ang.).
  8. a b Becky, A revolution in daily life [online], Peace in Kurdistan, 17 listopada 2016 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-17] (ang.).
  9. a b Sofia Barbarani, Syrian women who escaped from Isis are joining the police to protect their city [online], The Independent, 13 października 2016 [dostęp 2023-11-25] (ang.).
  10. Jason McQuinn, Rojava Dispatch Six: Innovations, the Formation of the Hêza Parastina Cewherî (HPC) [online], Modern Slavery, 18 sierpnia 2017 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-18] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]