Aryballos

Aryballos (stgr. ἀρύβαλλος, l.mn. aryballoi) – greckie naczynie toaletowe w kształcie niewielkiej kulistej butelki z wąską szyjką, służące do przechowywania olejków i pachnideł.

Aryballosy wytwarzano z ceramiki lub metalu, w okresie rzymskim także ze szkła. Miały kulisty brzusiec i wąską, niską szyjkę. Nieduży otwór otoczony był szerokim płaskim wylewem; najczęściej zaopatrzone były w niewielkie imadło, przez które przeciągano rzemień. Aryballosów używali atleci. Kształt tych naczyń był rozpowszechniony w VII w. p.n.e. zwłaszcza w Koryncie, gdzie wytwarzano je w stylu orientalizującym^[1].

Przypisy

↑ Aryballos. W: Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek (red.). Wyd. 2. Warszawa: PWN, 1966, s. 98.

[1] Aryballos. W: Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek (red.). Wyd. 2. Warszawa: PWN, 1966, s. 98.

[1]

Naczynia na wino	Amfora Chous Kantaros Kotyle Kyatos Kyliks Lagynos Lakaina Mastos Ojnochoe Olpe Pelike Psykter Ryton Skyfos
Naczynia na wodę	Amfora Hydria Hydriskos Situla
Naczynia do mieszania	Dejnos Krater
Do gotowania	Chytra Lebes Olla
Zastawa stołowa	Talerz rybny
Na wonności, substancje oleiste; weselne	Alabastron Amforiskos Aryballos Askos Eksaleiptron (plemochoe, koton) Epichysis Guttus Lebes gamikos Lekyt Lutrofora Lydion Pelike Pyksis
Ceramika rytualna	Kernos Lekyt Lutrofora Fiale
Przechowywanie i inne	Amfora Chytra Kalatos Lebes Lekane Lekanis Pelike Pitos Situla Stamnos
Inne	Amis Epinetron Lampka oliwna
Techniki	Styl czerwonofigurowy Styl czarnofigurowy Styl geometryczny Styl kerczeński Ceramika białogruntowana Ceramika bilingwiczna Ceramika czarnopokostowana
Malarstwo wazowe	Amfora panatenajska Corpus Vasorum Antiquorum Hydrie Hadra Greccy malarze wazowi John D. Beazley Typologia