Artyleria wielkiej mocy
Wygląd
Artyleria wielkiej mocy (artyleria najcięższa) – artyleria wyposażona w haubice i moździerze kalibru powyżej 200 mm oraz armaty powyżej 150 mm, przeznaczona do burzenia trwałych umocnień, niszczenia ważnych obiektów położonych w głębi obrony przeciwnika oraz do wykonywania zadań, których nie może wykonać artyleria mniejszej mocy (lekka, średnia i ciężka). Jednostki artylerii wielkiej mocy wchodzą w zasadzie w skład artylerii odwodu naczelnego dowództwa[1]. Szczególnym rodzajem artylerii wielkiej mocy była artyleria kolejowa.
Jednostki artylerii najcięższej Wojska Polskiego
[edytuj | edytuj kod]- 1 pułk artylerii najcięższej
- 9 pułk artylerii najcięższej
- 11 dywizjon artylerii najcięższej
- 12 dywizjon artylerii najcięższej
- 13 dywizjon artylerii najcięższej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 26.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, tom I (A – J), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, wyd. I