Przejdź do zawartości

Arthur Simons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arthur Simons
Data i miejsce urodzenia

11 października 1877
Düsseldorf

Data i miejsce śmierci

1942
KL Vaivara

profesor nauk medycznych
Specjalność: neurologia
Alma Mater

Uniwersytet w Berlinie

Doktorat

1903

Habilitacja

1921

Profesura

1923

Stolperstein poświęcony Arthurowi Simonsowi przy Kurfürstenstraße 50 w Berlinie-Tiergarten

Arthur Simons (ur. 11 października 1877 w Düsseldorfie, zm. 1942 w KL Vaivara) – niemiecki lekarz neurolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Berlinie, w 1903 roku otrzymał tytuł doktora medycyny. Pracował później w Augusta Hospital u Hugona Liepmanna, w Charité i w poliklinice Hermanna Oppenheima. W 1921 roku uzyskał habilitację z neurologii, w 1923 roku został profesorem nadzwyczajnym[1].

W 1911 roku przedstawił opis zespołu znanego dziś jako zespół Barraquera-Simonsa[2][1].

We wrześniu 1933 roku został zwolniony ze stanowiska w klinice Charité. 3 października 1942 został deportowany z Berlina do obozu koncentracyjnego w Vaivarze w Estonii, gdzie został zamordowany[3][4].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Lewandowsky M., Simons A. Zur Physiologie der vorderen und der hinteren Zentralwindung. Archiv f. d. ges. Physiol 139, 240 (1909)
  • Crampi bei amyotrophischer Lateralsklerose[5] (1911)
  • Gliom in der linken hinteren Hirnhälfte mit Einwuchs in beide Sehnerven (Kriegsbeobachtung)[6] (1918)
  • Über die elektrische Erregbarkeit der vorderen und der hinteren Zentralwindung[7]. (1913)
  • Knochen und Nerv (Kriegserfahrungen) (1917)
  • III. Gefühlsprüfung am freigelegten Nerven[8] (1918)
  • Bielschowsky M., Simons A. Über diffuse Hamartome (Ganglioneurome) des Kleinhirns und ihrer Genese. J Psychol Neurol (1930)
  • Nekrolog auf Hermann Oppenheim. Zschr ärztl Fortbildg 16 (Jena 1919) 381-383

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 2. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 1461.
  2. Simons A. Eine seltene Trophoneurose ("Lipodystrophia progressiva"). Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie, 1911, 5: 29-38.
  3. Gedenkbuch Berlins der jüdischen Opfer des Nationalsozialismus. Berlin 1995, s. 1207; wersja online Gedenkbuch Opfer der Verfolgung der Juden unter der nationalsozialistischen Gewaltherrschaft in Deutschland 1933 - 1945
  4. Mitchell G. Ash, Alfons Söllner: Forced Migration and Scientific Change: Emigré German-Speaking Scientists and Scholars After 1933. Cambridge University Press, 2002 ISBN 0-521-52278-1 s. 91
  5. Arthur Simons, Paul Hoffmann, Crampi bei amyotrophischer Lateralsklerose, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 5 (1), 1911, s. 23–28, DOI10.1007/BF02867053, ISSN 0303-4194 (niem.).
  6. A. Simons, Grliom in der linken hinteren Hirnhälfte mit Einwuchs in beide Sehnerven (Kriegsbeobachtung), „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 39 (1), 1918, s. 229–238, DOI10.1007/BF02896358, ISSN 0303-4194 (niem.).
  7. M. Lewandowsky, A. Simons, Zur Physiologie der vorderen und der hinteren Zentralwindung, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 129 (3-5), 1909, s. 240–254, DOI10.1007/BF01677530, ISSN 0365-267x (niem.).
  8. A. Simons, III. Gefühlsprüfung am freigelegten Nerven, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 59 (5-6), 1918, s. 322–328, DOI10.1007/BF01850425, ISSN 0367-004x (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]