Przejdź do zawartości

Arthur Larsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arthur Larsen
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1925
Hayward

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 2012
San Leandro

Gra

leworęczny

Gra pojedyncza
Australian Open

SF (1951)

Roland Garros

F (1954)

Wimbledon

QF (1950, 1951, 1953)

US Open

W (1950)

Gra podwójna
Australian Open

SF (1951)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska panamerykańskie
złoto Meksyk 1955 gra pojedyncza

Arthur David Larsen (ur. 17 kwietnia 1925 w Hayward, stan Kalifornia, zm. 7 grudnia 2012 w San Leandro, stan Kalifornia)[1]tenisista amerykański.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W okresie II wojny światowej był żołnierzem armii amerykańskiej i uczestniczył w walkach w Europie. W 1949 po raz pierwszy został sklasyfikowany w czołowej dziesiątce w USA (jako nr 6) i figurował w czołówce przez kolejne 6 lat, w tym w 1950 jako lider. Był także notowany w czołówce światowej – 1950, 1951 i 1953 w czołowej dziesiątce, 1950 jako nr 3 na świecie.

W 1950 odniósł swoje jedyne zwycięstwo w turnieju wielkoszlemowym – wygrał US Open, po finałowym meczu z Herbertem Flamem 6:3, 4:6, 5:7, 6:4, 6:3. Przegrywał w finałach US Open i French Open w 1954. W 1955 Larsen wygrał konkurencję debla w prestiżowym turnieju Italian Open w Rzymie. W latach 1951–1952 reprezentował barwy USA w Pucharze Davisa.

W 1952 Larsen triumfował w mistrzostwach USA na nawierzchni ziemnej i twardej, a rok później także w mistrzostwach krajowych w hali. Tym samym, ponieważ turniej US Open rozgrywany był w tamtych latach na kortach trawiastych, jest jedynym zawodnikiem – obok swojego znanego rywala z lat 50. Tony’ego Traberta – który wygrywał mistrzostwa USA na czterech różnych nawierzchniach.

W 1955 zwyciężył w zawodach singlowych podczas igrzysk panamerykańskich rozgrywanych w Meksyku. W finale pokonał Enrique Moreę 4:6, 9:7, 6:4, 6:2[2].

Był zawodnikiem leworęcznym, w trakcie kariery używał przydomku Tappy. W 1969 jego nazwisko wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Art Larsen: Tennis player whose prodigious talents were matched by his eccentricities
  2. Pan American Games 1955. tennisarchives.com. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  3. 1969 Hall Of Famer Art Larsen Passes Away. [dostęp 2012-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]