Przejdź do zawartości

Argentynozaur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Argentynozaur
Argentinosaurus
Bonaparte & Coria, 1993
Okres istnienia: 97–93,5 mln lat temu
97/93.5
97/93.5
Ilustracja
Argentinosaurus huinculensis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

zauropodomorfy

Infrarząd

zauropody

(bez rangi) tytanozaury
Rodzina

tytanozaury

Rodzaj

argentynozaur

Gatunki
  • A. huinculensis Bonaparte & Coria, 1993[1]
Szkielet argentynozaura (Naturmuseum Senckenberg)

Argentynozaur (Argentinosaurus) – dinozaur gadziomiedniczny z grupy zauropodów, odkryty przez Guillermo Heredia w Argentynie w prowincji Neuquén. Żył on na terenie Ameryki Południowej, w okresie kredowym pomiędzy 97 a 93,5 miliona lat temu[2]. Rodzaj obejmuje jeden gatunekArgentinosaurus huinculensis. Nazwa rodzajowa "argentyński jaszczur" wskazuje na kraj znalezienia dinozaura, nazwa gatunkowa – huinculensis odnosi się do miejsca znalezienia skamielin czyli Formacji Huincul w Argentynie.

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Szkielet Argentynozaura jest niekompletny. Holotyp zawiera serię kręgów (sześć grzbietowych, 5 z rejonu bioder), żebra i prawy piszczel długości 1,55 metra[3]. Dodatkowo przypisuje mu się niekompletną kość udową, która mogła mierzyć ponad 2,5 metra, dla porównania kość udowa innego tytanozaura – patagotitana mierzyła 2,38 metra[4][5]. Z zachowanych szczątków, a także po porównaniu z innymi rodzajami z rodziny tytanozaurów szacuje się, że mierzył on ponad 30 metrów i ważył około 70 ton. Czyniło by go to największym znanym dinozaurem i największym lądowym zwierzęciem w historii życia na ziemi[6]. Argentynozaur mógł mieć puste w środku żebra, co zmniejszyłoby jego wagę[7]. Dotychczas nie znaleziono należących do argentynozaura pancernych płytek, charakterystycznych dla tytanozaurów.

Porównanie rozmiarów argentynozaura i innych zauropodów

Paleośrodowisko

[edytuj | edytuj kod]

Argentynozaury, jak pozostałe zauropody prawdopodobnie były zwierzętami stadnymi. Narażone na ataki młode osobniki, znajdowały się pod opieką stada, do czasu aż wyrosną na tyle, żeby nie stać się celem drapieżników. W swoim środowisku argentynozaur nie miał wielu naturalnych wrogów. Ogromne rozmiary odstraszały mniejszych mięsożerców. Wyjątek stanowić mogły rodzaje szczytowych drapieżników, takich jak mapuzaur, czy meraxes. Nawet tak duże teropody, by upolować argentynozaura musiałyby działać stadnie.

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Szczątki argentynozaura zostały odnalezione przez miejscowego farmera, który pomylił je ze skamieniałym drewnem.

Gatunek typowy A. huinculensis został opisany przez paleontologów José F. Bonaparte i Rodolfo Coria[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Argentynozaur zalicza się do tytanozaurów, zaawansowanej grupy zauropodów. Bonaparte i Coria początkowo zaklasyfikowali go jako andezaura[3].

Odkrycie spokrewnionego patagotitana dostarczyło nowych informacji w sprawie klasyfikacji argentynozaura. W 2017 Carbadillo i współpracownicy stwierdzili iż argentynozaur jest przedstawicielem bardziej zaawansowanego kladu Lognkosauria[8]. Badania Gonzáleza Riga i współpracowników również potwierdziły przynależność argentynozaura do Lognkosauria[9].

 Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. José F. Bonaparte, Rodolfo A. Coria. Un nuevo y gigantesco sauropodo titanosaurio de la Formacion Rio Limay (Albiano-Cenomaniano) de la Provincia del Neuquen, Argentina. „Ameghiniana”. 30 (3), s. 271-282, 1993. (hiszp.). 
  2. Holtz, Thomas R. Jr. (2012) Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages,Winter 2011 Appendix.
  3. a b c Bonaparte J, Coria R (1993). "Un nuevo y gigantesco sauropodo titanosaurio de la Formacion Rio Limay (Albiano-Cenomaniano) de la Provincia del Neuquen, Argentina". Ameghiniana (in Spanish). 30 (3): 271–282.
  4. Gerardo V. Mazzetta, Per Christiansen, Richard A. Fariña, Giants and Bizarres: Body Size of Some Southern South American Cretaceous Dinosaurs, „Historical Biology”, 16 (2–4), 2004, s. 71–83, DOI10.1080/08912960410001715132 [dostęp 2008-01-08].
  5. José L. Carballido i inni, A new giant titanosaur sheds light on body mass evolution among sauropod dinosaurs, „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”, 284 (1860), royalsocietypublishing.org, 2017, DOI10.1098/rspb.2017.1219, PMID28794222, PMCIDPMC5563814 [dostęp 2019-02-14].
  6. Gregory Paul, Determining the Largest Known Land Animal: A Critical Comparison of Differing Methods for Restoring the Volume and Mass of Extinct Animals, „Annals of Carnegie Museum”, 85 (4), 2019, s. 335, DOI10.2992/007.085.0403, ISSN 0097-4463 [dostęp 2020-02-06].
  7. J. Malam, S. Parker, Encyklopedia dinozaurów i innych zwierząt prehistorycznych, Bath, Parragon Books, 2005, s.92, ISBN 978-1-4054-8197-7.
  8. Carballido Jose, Diego Pol, Alejandro Otero, Ignacio A. Cerda, Leonardo Salgado, Alberto C. Garrido, Jahandar Ramezani, Nestor R. Cuneo & Javier Marcelo Krause. [1]
  9. Gonzalez Riga, B.J.; Mannion, P.D.; Poropat, S.F.; Ortiz David, L.; Coria, J.P. (2018). "Osteology of the Late Cretaceous Argentinean sauropod dinosaur Mendozasaurus neguyelap: implications for basal titanosaur relationships". [2]