Aref Abdul Razzik

Aref Abdul Razzik
‏عارف عبد الرازق‎
Data i miejsce urodzenia	1894 ; At-Tajjiba; Imperium Osmańskie
Data i miejsce śmierci	1944 ; Bułgaria
	Przebieg służby
Formacja	Arabscy powstańcy
Główne wojny i bitwy	Arabskie powstanie w Palestynie

Aref Abdul Razzik (ur. 1894, zm. 1944^[1]) – dowódca wojskowy podczas arabskiego powstania w Palestynie (1936–1939).

Dzieciństwo i młodość

Aref urodził się w 1894 w mieście At-Tajjiba w Palestynie, będącej wówczas częścią Imperium Osmańskiego.

Działalność polityczna

Od najmłodszych lat Razzik był zaangażowany w arabskim ruchu nacjonalistycznym, działającym na rzecz panarabizmu i utworzenia państwa Wielka Syria. Gdy w wyniku I wojny światowej w powstałym brytyjskim Mandacie Palestyny nasiliła się żydowska akcja osiedleńcza, Razzik wyrażał swoje duże niezadowolenie. W maju 1921 wziął udział w zamieszkach w Jafie. W ich konsekwencji został aresztowany i skazany na wiele lat więzienia. Po wyjściu na wolność zaangażował się w działalność arabskich organizacji młodzieżowych powiązanych z sympatykami szejka Izz ad-Din al-Kassama.

Walka o Palestynę

Gdy w 1936 wybuchło arabskie powstanie w Palestynie, Razzik przyłączył się do powstańców. Bardzo szybko objął dowództwo nad jednym z oddziałów powstańczych, podporządkowanych dowództwu Fauzi al-Kawukdżi. Rejon jego działalności obejmował okolice Tulkarem, Liddę, Ramlę i sięgał po Jafę. Razzik zyskał miano dowódcy, który rozpływał się w powietrzu przed ścigającymi go brytyjskimi siłami bezpieczeństwa. Zyskał wielką popularność, a ludzie śpiewali o nim pieśni. Od 1937 konkurował z Abd al-Rahim al-Hajj Muhammadem o objęcie naczelnego przywództwa nad powstaniem. Rywalizacja konkurencyjnych frakcji toczyła się na obrzeżach Jerozolimy i w okolicach Dżeninu. Po upadku powstania, Razzik wycofał się ze swoimi towarzyszami broni do Syrii, gdzie na początku kwietnia został aresztowany^[2].

Działalność na emigracji

Dzięki staraniom syryjskich nacjonalistów, Razzik został szybko zwolniony z więzienia i przedostał się do Iraku, gdzie został ochroniarzem wielkiego muftiego Jerozolimy Mohammada Amin al-Husajni. W kwietniu 1941 wziął udział w antybrytyjskim powstaniu irackiego premiera Raszid Ali Al-Gailani. Powstanie zostało stłumione w wyniku brytyjskiej interwencji w maju 1941 (Operacja Sabine). Razzik uciekł wówczas do Syrii, a następnie do Turcji i Bułgarii, gdzie zmarł^[3].

Przypisy

↑ TomT. Bowden TomT., The breakdown of public security: the case of Ireland, 1916- 1921, and Palestine, 1936-1939, Sage, 1977, ISBN 978-0-8039-9865-0 [dostęp 2022-07-31] .
↑ Edward Horne: A Job Well Done: A History of the Palestine Police Force, 1920–1948. Book Guild, 2003, s. 225; 228–230. ISBN 978-1-85776-758-2.
↑ Tom Bowden: The breakdown of public security: the case of Ireland, 1916-1921, and Palestine, 1936–1939. Sage, 1977. ISBN 978-0-8039-9865-0.

[1] TomT. Bowden TomT., The breakdown of public security: the case of Ireland, 1916- 1921, and Palestine, 1936-1939, Sage, 1977, ISBN 978-0-8039-9865-0 [dostęp 2022-07-31] .

[2] Edward Horne: A Job Well Done: A History of the Palestine Police Force, 1920–1948. Book Guild, 2003, s. 225; 228–230. ISBN 978-1-85776-758-2.

[3] Tom Bowden: The breakdown of public security: the case of Ireland, 1916-1921, and Palestine, 1936–1939. Sage, 1977. ISBN 978-0-8039-9865-0.

[1]

[2]

[3]