Antti Kaikkonen

Antti Kaikkonen
Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1974 ; Turku
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	minister obrony (2019–2023, 2023)
Partia	Partia Centrum
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antti Samuli Kaikkonen (ur. 14 lutego 1974 w Turku^[1]) – fiński polityk i samorządowiec, poseł do Eduskunty, minister obrony (2019–2023, 2023), od 2024 przewodniczący Partii Centrum.

Życiorys

W 1993 ukończył szkołę średnią w Keravie^[2], a w 2014 studia z zakresu nauk politycznych na Uniwersytecie Helsińskim^[1]. Pracował m.in. jako nauczyciel i asystent deputowanego^[2]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Centrum. Od 1996 wybierany na radnego miejskiego w Tuusuli^[1]. W latach 1997–2001 pełnił funkcję przewodniczącego Nuoren Keskustan Liitto, organizacji młodzieżowej swojego ugrupowania^[2]. W 2013 został skazany na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania za nadużycia finansowe przy kampanii wyborczej^[3]).

W 2003 po raz pierwszy został deputowanym do Eduskunty. Mandat poselski odnawiał w wyborach w 2003, 2007, 2011, 2015, 2019^[1] i 2023^[4]. W 2016 objął stanowisko przewodniczącego frakcji poselskiej Partii Centrum^[1].

W czerwcu 2019 powołany na urząd ministra obrony w koalicyjnym rządzie Anttiego Rinne^[5]. Pozostał na tym stanowisku również w utworzonym w grudniu 2019 gabinecie Sanny Marin^[6]. W styczniu 2023 odszedł z tego urzędu w związku z urlopem rodzicielskim^[7]; powrócił na stanowisko ministra obrony pod koniec następnego miesiąca^[8]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem w czerwcu tegoż roku. W czerwcu 2024 zastąpił Annika Saarikko na funkcji przewodniczącego centrystów^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2019-06-06]. (fiń.).
↑ ^a ^b ^c Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
↑ Teppo Ovaskainen: Antti Kaikkoselle ehdollinen vankeustuomio. uusisuomi.fi, 23 kwietnia 2013. [dostęp 2023-03-24]. (fiń.).
↑ Parliamentary Elections 2023: Results: Whole country: Elected. vaalit.fi. [dostęp 2023-04-03]. (ang.).
↑ Government of Prime Minister Rinne appointed. valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
↑ Government of Prime Minister Marin appointed. valtioneuvosto.fi, 10 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-10]. (ang.).
↑ Finland defence minister to take two months’ paternity leave amid Nato bid. theguardian.com, 15 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
↑ Defence Minister returns from parental leave. yle.fi, 28 lutego 2023. [dostęp 2023-03-24]. (ang.).
↑ Centre Party picks Kaikkonen as new leader, NCP re-elects Orpo. yle.fi, 15 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).

[bio-1] Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2019-06-06]. (fiń.).

[bio1-2] Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).

[3] Teppo Ovaskainen: Antti Kaikkoselle ehdollinen vankeustuomio. uusisuomi.fi, 23 kwietnia 2013. [dostęp 2023-03-24]. (fiń.).

[4] Parliamentary Elections 2023: Results: Whole country: Elected. vaalit.fi. [dostęp 2023-04-03]. (ang.).

[5] Government of Prime Minister Rinne appointed. valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).

[6] Government of Prime Minister Marin appointed. valtioneuvosto.fi, 10 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-10]. (ang.).

[7] Finland defence minister to take two months’ paternity leave amid Nato bid. theguardian.com, 15 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).

[8] Defence Minister returns from parental leave. yle.fi, 28 lutego 2023. [dostęp 2023-03-24]. (ang.).

[9] Centre Party picks Kaikkonen as new leader, NCP re-elects Orpo. yle.fi, 15 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]