Antoni Krauze
Antoni Krauze (2014) | |
Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1940 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 lutego 2018 |
Zawód |
reżyser filmowy, scenarzysta |
Lata aktywności |
1963-2018 |
Odznaczenia | |
Antoni Krauze (ur. 4 stycznia 1940 w Warszawie[1], zm. 14 lutego 2018[2] tamże) – polski reżyser i scenarzysta. Twórca filmów fabularnych oraz realizator licznych obrazów krótkometrażowych, wyprodukowanych głównie przez łódzką Wytwórnię Filmów Oświatowych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, współpracując także ze Studenckim Teatrem Satyryków. W 1966 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Od maja 1968 związany ze Studiem Filmowym „TOR”. Asystent Krzysztofa Zanussiego przy filmie Struktura kryształu. Od 1969 pracował samodzielnie. Zaprzyjaźniony z Piwnicą pod Baranami, brał udział w wielu jej przedsięwzięciach.
Brat grafika Andrzeja Krauzego. Zmarł 14 lutego 2018 w Warszawie w wieku 78 lat. Pogrzeb miał charakter państwowy[3]; został pochowany 20 lutego 2018 w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Falenicy - Aleksandrowie[4].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1966: Skok (dok. film krótkometrażowy, współpraca z Edwardem Żebrowskim)
- 1966: Można lądować (film krótkometrażowy)
- 1967: Konflikty (film krótkometrażowy
- 1967: Cudów nie ma (film krótkometrażowy)
- 1967: W niedzielę (film krótkometrażowy, Nagroda na Festiwalu Filmów Turystycznych)
- 1969: Struktura kryształu (II reżyser)
- 1970: Monidło (film telewizyjny, 35’; scenariusz na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha)
- 1970: Kaszëbë (II reżyser, współpraca przy scenopisie)
- 1971: Meta (reżyseria, dialogi; film telewizyjny, 60’; scenariusz Marka Nowakowskiego. Emisja w TVP jesienią 1980 r. Nagroda specjalna jury na FPFF w Gdańsku 1981)
- 1971: Piżama (reżyseria, scenariusz; film telewizyjny, 30’; scenariusz na podstawie opowiadania Leszka Płażewskiego)
- 1972: Palec Boży (reżyseria, scenariusz (z Tadeuszem Zawieruchą); film dla kin, 90’. Nagroda im. A. Munka za najlepszy debiut 1973. Nagroda na LLF w Łagowie oraz na Festiwalu „Młodzi i ekran” w Koszalinie 1973. „Srebrny Lampart” na MFF w Locarno 1974)
- 1975: Strach (reżyseria; film dla kin, 90’; scenariusz Zbigniew Safjan. Nagroda na MFF w San Sebastián 1975)
- 1976: Zaklęty dwór – serial (reżyseria, dialogi; scenariusz na podstawie powieści Walerego Łozińskiego: Andrzej Wydrzyński; serial 7 odc. po 60’)
- 1979: Podróż do Arabii (reżyseria, scenariusz; film dla kin 90’)
- 1980: Party przy świecach (reżyseria; scenariusz na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha; film telewizyjny, 60)
- 1981: Stacja (reżyseria; scenariusz Władysław Lech Terlecki; film telewizyjny, 60’)
- 1982: Prognoza pogody (reżyseria, scenariusz na podstawie opowiadania Marka Nowakowskiego „Zdarzenie w miasteczku”; film dla kin, 97’. Grand Prix i Nagroda Młodych (jury studentów włoskich) na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Autorskich w San Remo 1987)
- 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior (reżyseria; scenariusz Eustachy Rylski; film dla kin 90’)
- 1989: Koniec świata kormoranów (film dokumentalny o Piotrze Szczepaniku dla TVP, 60’)
- 1990: Tamara (film dokumentalny o Tamarze Kalinowskiej dla TVP, 40’)
- 1991: Co się należy prawdzie (film dokumentalny dla TVP, 60'. Nagroda Główna na FFK w Niepokalanowie 1991)
- 1992: Czyny i rozmowy (film dokumentalny dla TVP, 90’; część I Tarcza i miecz, część II Wina i kara;)
- 1992: Preisner, czyli droga do sukcesu (film dokumentalny o Zbigniewie Preisnerze dla TVP, 50’)
- 1992: Ksiądz Leon (film dokumentalny dla TVP, 30’)
- 1993: Pracownia z portretem artysty (film dokumentalny o prof. Jerzym Mierzejewskim dla TVP, 43’)
- 1993: Wysłannik (film dokumentalny o prof. Jacku Baluchu dla TVP, 40’)
- 1994: Pisarz (film dokumentalny dla TVP, 40’)
- 1995: Akwarium (reżyseria, scenariusz - wraz z Janem Purzyckim - na podstawie powieści Wiktora Suworowa); film dla kin, 140’)
- 1995: Akwarium, czyli samotność szpiega – (reżyseria, scenariusz (wraz z J. Purzyckim); serial telewizyjny – 4 odc. po 50’)
- 1997: Układanie życia (film dokumentalny dla TVP, 54’)
- 1998: Szwed z Wesela, czyli niezdrowo i romantycznie (film dokumentalny o tłumaczu Andersie Bodegårdzie dla TVP, 40'. Nagroda specjalna na XXXII Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Krakowie 1999)
- 1998: Życie wewnętrzne, czyli hobby (film dokumentalny dla TVP, 30’)
- 1999: Okiem cenzora (film dokumentalny dla TVP, 30’)
- 1999: Idąc, spotykając (film dokumentalny o Stanisławie Różewiczu dla TVP, 48’)
- 2000: Jan Zachwatowicz (film dokumentalny dla TVP, 52’)
- 2000: Dlatego zrobiłem film (film dokumentalny dla TVP, 40'. Nagroda Główna na Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Filmów Dokumentalnych w Kielcach Wydarzenie NURTu 2001)
- 2001: Piwnica (film dokumentalny dla TVP, 58’)
- 2002: Piwnica pod Baranami Piotra Skrzyneckiego (film dokumentalny na kasetach video i DVD, prod. APF, 185’)
- 2003: W jednym – o przyjaźni, miłości i śmierci Janiny Garyckiej (film dokumentalny o Janinie Garyckiej dla TVP, 42’. Nagroda TV Planete dla najlepszego filmu polskiego i nagroda TV Kino Polska na XLIV Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Krakowie 2004)
- 2004: STS (film dokumentalny dla TVP, 42’
- 2004: Do Potomnego (fabularyzowany film dokumentalny, prod. WFDiF, 53’)
- 2004: Ćwiczenia z niepamięci (film dokumentalny o Januszu Morgensternie dla TVP, 53’)
- 2005: Nie wiem, jak to się skończy – (film dokumentalny dla TVP, 38’)
- 2005: Radość pisania (film dokumentalny o Wisławie Szymborskiej dla TVP, 52’)
- 2011: Czarny czwartek (reżyseria; film fabularny dla kin)
- 2016: Smoleńsk (reżyseria; film fabularny dla kin)
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (2018)[5][6]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2015, za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej)[7][8]
- Nagroda im. Andrzeja Munka za najlepszy debiut w 1973
- Nagroda specjalna jury za całokształt twórczości na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Autorskich w San Remo (1988)[1]
- Nagroda im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2017, ponadto wyróżniony Andrzej Krauze)[9]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Film Polski – Antoni Krauze (pol.) [dostęp 2011-07-30].
- ↑ INTERIA.PL, Antoni Krauze nie żyje. Miał 78 lat [online] [dostęp 2018-02-15] (pol.).
- ↑ Pogrzeb Antoniego Krauzego będzie miał charakter państwowy. telewizjarepublika.pl, 15 lutego 2018. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-15)].
- ↑ „O tę prawdę walczył z odwagą”. Pogrzeb Antoniego Krauzego. tvp.info, 2018-02-20. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 385; w brzmieniu ustalonym poprzez M.P. z 2018 r. poz. 389
- ↑ Prezydent: Antoni Krauze tworzył z niezachwianą wiarą w ideały i wartości. prezydent.pl, 2018-02-20. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 21.
- ↑ Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 2015-11-11. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ Andrzej i Antoni Krauze odebrali Nagrodę im. Lecha Kaczyńskiego. tvp.info, 2017-05-20. [dostęp 2017-05-23].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Krauze w bazie filmpolski.pl
- Antoni Krauze w bazie IMDb (ang.)
- Antoni Krauze w bazie Filmweb
- Wywiad w tygodniku „Newsweek”
- Antoni Krauze w bazie Akademii Polskiego Filmu
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
- Absolwenci Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
- Członkowie Polskiej Akademii Filmowej
- Laureaci Nagrody im. Lecha Kaczyńskiego
- Laureaci nagrody imienia Andrzeja Munka
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z Piwnicą pod Baranami
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Pochowani na cmentarzu parafialnym w Aleksandrowie w Warszawie
- Polscy reżyserzy filmowi
- Polscy scenarzyści filmowi
- Urodzeni w 1940
- Zmarli w 2018