Antoni (Czeremisow)

Antoni

Антоний

Iwan Czeremisow Иван Черемисов
Metropolita orłowski i bołchowski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1939 Ternowka
Metropolita orłowski i bołchowski
Okres sprawowania	2014–2019
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia orłowska
Śluby zakonne	7 kwietnia 1971
Diakonat	14 kwietnia 1972
Prezbiterat	4 listopada 1972
Chirotonia biskupia	22 kwietnia 1989

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 kwietnia 1989
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Monaster Daniłowski
Konsekrator	Juwenaliusz (Pojarkow)
Współkonsekratorzy	Pitirim (Nieczajew), Maksym (Krocha), Walenty (Miszczuk), Aleksy (Kutiepow), Grzegorz (Czirkow)
Współkonsekrowani biskupi Włodzimierz (Kantarian) 21 czerwca 1989 Sawa (Wołkow) 12 września 1995 Serafin (Kuźminow) 3 września 2011 Nektariusz (Sielezniow) 9 września 2014 Aleksy (Zanoczkin) 9 kwietnia 2017

Antoni, imię świeckie Iwan Iwanowicz Czeremisow (ur. 6 listopada 1939 w Ternowce) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. W latach 1965–1968 uczył się w seminarium duchownym w Moskwie, zaś w 1972 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W latach 1972–1975 odbywał staż w Instytucie Ekumenicznym w Szwajcarii. Jako student Akademii był osobistym sekretarzem metropolity krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza. 7 kwietnia 1971 złożył wieczyste śluby zakonne. 14 kwietnia następnego roku został hierodiakonem, zaś 4 listopada – hieromnichem. Został skierowany do monasteru Świętego Ducha w Wilnie, w którym przebywał po powrocie ze Szwajcarii przez cztery lata, do 1979. W wymienionym roku został proboszczem parafii Zwiastowania w Kownie i dziekanem dekanatu kowieńsko-kłajpedzkiego, z godnością igumena. W latach 1982–1985 przebywał w Tokio, w składzie placówki (podworia) prowadzonej przez Rosyjski Kościół Prawosławny. W roku następnym został przeniesiony do Monasteru Daniłowskiego w Moskwie, gdzie przebywał do 1989, od 1987 jako archimandryta.

22 kwietnia 1989 w soborze Trójcy Świętej w Monasterze Daniłowskim miała miejsce jego chirotonia na biskupa wileńskiego i litewskiego. Po roku przeniesiony do eparchii tobolskiej. 20 lipca tego samego roku wyznaczony na biskupa krasnojarskiego i jenisejskiego. Od 1999 arcybiskup. W tym samym roku, od lipca do grudnia, pełnił obowiązki locum tenens eparchii abakańskiej i kyzyłskiej. W 2011, w związku z podziałem eparchii krasnojarskiej i jenisejskiej na dwie, został biskupem krasnojarskim i aczyńskim.

Jest honorowym obywatelem Krasnojarska.

W lipcu 2011 wezwał lokalne władze miasta do wprowadzenia zakazu, bądź poważnego ograniczenia, reklam o treści erotycznej oraz lokalnych programów telewizyjnych o podobnej tematyce.

W październiku 2011 przeniesiony na katedrę orłowską i liwieńską. W sierpniu 2014, w związku z utworzeniem metropolii orłowskiej, został podniesiony do godności metropolity.

Postanowieniem Świętego Synodu, w 2019 r. przeszedł w stan spoczynku. Na miejsce przebywania hierarchy wyznaczono miasto Orzeł.