Anton Heraszczenko
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Anton Jurijowycz Heraszczenko |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1979 |
| Wiceminister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od 25 września 2019 |
Anton Jurijowycz Heraszczenko, ukr. Антон Юрійович Геращенко (ur. 10 lutego 1979 w Charkowie) – ukraiński polityk, w latach 2019–2021 wiceminister spraw wewnętrznych, w latach 2014–2019 poseł do ukraińskiego parlamentu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 2014 roku został doradcą ówczesnego ministra spraw wewnętrznych – Arsena Awakowa[1]. To Heraszczenko informował media o uformowaniu Batalionu „Donbas”[2] i Pułku „Azow”[3], a także o zestrzeleniu samolotu linii Malaysia Airlines[4][5].
Heraszczenko został wybrany do parlamentu w wyborach parlamentarnych w 2014 roku, reprezentując Front Ludowy[6]. Jednym z jego asystentów-konsultantów był przyszły minister spraw wewnętrznych – Denys Monastyrski[7].
Był jednych z założycieli Centrum „Myrotworeć”[8].
W styczniu 2017 roku ogłoszono, że Służba Bezpieczeństwa Ukrainy (SBU) zapobiegła zamachowi na Heraszczenkę. Dwóch zamachowców było inwigilowanych przez SBU przez dwa miesiące i przyłapano ich na gorącym uczynku na posiadaniu ładunku wybuchowego. Ogłoszono, że zamachowcami byli obywatele Ukrainy, warunkowo zwolnieni z więzienia na okupowanym Krymie. SBU stwierdziła, że byli on nadzorowani przez Andrieja Tichanowa, mieszkańca Biełgorodu, posiadającego ukraińskie obywatelstwo, ale walczącego po stronie Ługańskiej Republiki Ludowej[9].
Heraszczenko nie kandydował w wyborach parlamentarnych w 2019 roku. 25 września 2019 roku rząd Ukrainy wskazał go jako jednego z sześciu wiceministrów spraw wewnętrznych. Po ustąpieniu Awakowa ze stanowiska, Heraszczenko został doradcą Denysa Monastyrskiego[10]. 4 sierpnia 2021 roku został odwołany ze stanowiska wiceministra[11]. Pod koniec września 2021 roku został wybrany na koordynatora nowego Urzędu Ochrony Biznesu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[12].
Heraszczenko jako pierwszy upublicznił nagranie z odpowiedzi obrońców Wyspy Węży na żądanie poddania się[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Екснардеп Геращенко став заступником Авакова [online], nv.ua [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ Антон Геращенко: На основі роти «Донбас» створено ще один батальйон Національної гвардії України [online], Uacrisis.org, 29 maja 2014 [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ Reinforcements for the Azov Battalion | Euromaidan Press.
- ↑ Guardian Staff, MH17: the evidence against Russia [online], the Guardian, 19 lipca 2014 [dostęp 2022-04-15] (ang.).
- ↑ Rebels take out “Buk” missile system to Russia, “black boxes” to be passed to FSB – Herashchenko [online], www.unian.info [dostęp 2022-04-15] (ang.).
- ↑ Verkhovna Rada of Ukraine [online], web.archive.org, 5 lutego 2015 [dostęp 2022-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-05].
- ↑ Монастирський Денис Анатолійович – Біографія, Балотування, Фракції, Політична Агітація | ПолітХаб [online], www.chesno.org [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ 393431_0.pdf (osce.org).
- ↑ UAWire – Media: SBU prevented a murder attempt on MP Anton Herashchenko [online], www.uawire.org [dostęp 2022-04-15].
- ↑ Геращенко продовжує працювати в МВС із Монастирським [online], Українська правда [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ Кабмін звільнив Геращенка з посади заступника глави МВС [online], Українська правда [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ У МВС створять Офіс з питань бізнесу, його координуватиме Геращенко [online], Українська правда [dostęp 2022-04-15] (ukr.).
- ↑ Pravda Gerashchenko [online], Telegram [dostęp 2022-04-15].