Przejdź do zawartości

Ankieta pocztowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ankieta pocztowatechnika badawcza w socjologii gromadząca dane za pośrednictwem poczty, poprzez przesyłanie i zbieranie wypełnionych kwestionariuszy.

Zalety

[edytuj | edytuj kod]
  • konieczność formułowania prostych pytań, które będą łatwe do zrozumienia;
  • brak możliwości sondowania respondentów, nie jest możliwe uzyskiwanie dodatkowych informacji;
  • brak kontroli nad tym, kto udziela odpowiedzi na dane pytania;
  • niższy odsetek odpowiedzi[2].

Zwiększenie zwrotności ankiet pocztowych możliwe jest poprzez: zawarcie informacji o źródłach finansowania badań, co wpływa na wiarygodność badań; motywowanie, także w postaci nagród, za wzięcie udziału w badaniach; cechy wizualne kwestionariusza; pora roku, w której prowadzi się wysyłkę ankiet; a także dodanie do formularza osobnego listu z wyjaśnieniami oraz koperty zwrotnej ze znaczkiem[3].

Uzyskane w trakcie badań kwestionariusze należy opisywać kolejnymi „numerami identyfikującymi”, ponieważ późniejsze wypełnianie formularzy może mieć związek z nowymi wydarzeniami (np. prezentowanymi w mediach), a te z kolei mogły wpłynąć na odpowiedzi respondentów. Poza tym jeśli kolejność nadsyłanych formularzy ma związek z pewnymi badanymi zmiennymi, można w niektórych przypadkach wnioskować o części próby badawczej, która nie odesłała kwestionariuszy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]