Andezyt

Andezyt (ciemny) z zeolitami

Andezyt – obojętna skała wulkaniczna lub subwulkaniczna o strukturze porfirowej.

W skład andezytu wchodzą: plagioklazy, biotyt, pirokseny i amfibole. Andezyt ma barwę szarą, brunatną, zieloną lub czarną. Andezyty pienińskie mają barwy białe do jasnoszarych, z czarnymi kryształkami amfiboli.

Na schemacie klasyfikacyjnym IUGS skał wulkanicznych andezyt zajmuje pola nr: 9 , 10 , 9, 10, 9’, 10’

Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF andezyt zajmuje wraz z bazaltem pola nr: 9 , 10 , 9, 10, 9’, 10’. Głębinowym odpowiednikiem andezytu jest dioryt i monzodioryt.

Według klasyfikacji TAS andezyty zajmują pola: O₁ (bazaltowe andezyty), O₂ (andezyty).

Diagram TAS z symbolami pól wykazujących stopnie nasycenia krzemionką

• Pc – pikrobazalty
• B – bazalty
• O₁ – bazaltowe andezyty
• O₂ – andezyty
• O₃ – dacyty
• R – ryolity alkaliczne i ryolity
• S₁ – trachybazalty
• S₂ – trachyandezyty (maugearyty i shoshonity)
• S₃ – trachyandezyty (benmoreity i latyty)
• T – trachity alkaliczne, trachity
• U₁ – bazanity i tefryty
• U₂ – fonotefryty
• U₃ – tefryfonolity
• Ph – fonolity
• F – foidyty

Rozpowszechniony w ubiegłych epokach geologicznych, jest równocześnie jedną z najpospolitszych współczesnych skał wulkanicznych. Występuje zwłaszcza na wybrzeżach i wyspach Oceanu Spokojnego (linia andezytowa). W Polsce – andezyt pieniński w Pieninach (m.in. Bryjarka i Jarmuta górujące nad Szczawnicą, góra Wdżar koło Czorsztyna). Znajduje zastosowanie jako materiał w budownictwie (np. gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie) i dekoratorstwie, również jako materiał kwasoodporny.

Skały andezytowe stosunkowo łatwo wietrzeją, dając zasobne w składniki pokarmowe dla roślin (głównie wapń i magnez) gleby gliniaste.

Bibliografia

• WacławW. Ryka WacławW., AnnaA. Maliszewska AnnaA., Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580 . Brak numerów stron w książce