Przejdź do zawartości

Anders Olofsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anders Olofsson
Ilustracja
Anders Olofsson w 1985 roku w Volvo 240 Turbo podczas treningu samochodowego Grand Prix na torze Nürburgring
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1952
Argelholm

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 2008
Halmstad

Sukcesy

1974: SVT Mästermöte (mistrz)
1974: Szwedzka Formuła Ford 1600 (wicemistrz)
1977-1978: Szwedzka Formuła 3 (mistrz)
1977-1978: Europejska Formuła 3 (wicemistrz)
1980: Special Racing Sweden (mistrz)
1989: All-Japan Touring Car Championship (mistrz)
1990: All Japan Sports Prototype Car Endurance Championship (mistrz)
1991: Japanese Touring Car Championship (mistrz)
1997: 24h Le Mans (zwycięzca w klasie GT1)

Anders Olofsson (ur. 31 marca 1952 roku w Argelholm, zm. 22 stycznia 2008 roku w Halmstad) – szwedzki kierowca wyścigowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Olofsson rozpoczął międzynarodową karierę w wyścigach samochodowych w 1974 roku od startów w SVT Mästermöte, gdzie zdobył mistrzowski tytuł oraz w Szwedzkiej Formule Ford 1600, gdzie był drugi. W późniejszych latach pojawiał się także w stawce Włoskiej Formuły 3, Brytyjskiej Formuły 3 BARC, Europejskiej Formuły 3, Szwedzkiej Formuły 3, Puss&Kram Super Star Cup, Brytyjskiej Formuły 3 BRDC Vandervell, Super Star Cup Sweden, Special Racing Sweden, Europejskiej Formuły 2, European Touring Car Championship, FIA World Endurance Championship, World Touring Car Championship, World Sports-Prototype Championship, All Japan Sports Prototype Car Endurance Championship, Japanese Touring Car Championship, Tooheys 1000, Sandown 500, Asia-Pacific Touring Car Championship, Porsche 944 Turbo Cup France, 24-godzinnego wyścigu Le Mans, All-Japan Touring Car Championship, All Japan Sports Prototype Car Endurance Championship, Japanese Touring Car Championship, Global GT Championship, Super GT Japan, FIA GT Championship, Belgian Procar oraz Grand American Sports Car Series.

W Europejskiej Formule 2 Szwed startował w latach 1979, 1981. Jednak w żadnym z trzech wyścigów, w których wystartował, nie zdołał zdobyć punktów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]