Anatolij Drygin

Anatolij Drygin
Анатолий Дрыгин
Pełne imię i nazwisko	Anatolij Siemionowicz Drygin
Data urodzenia	14 marca 1914
Data śmierci	19 listopada 1990
	członek KC KPZR
Okres	od 1971; do 1986
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anatolij Siemionowicz Drygin (ros. Анатолий Семёнович Дрыгин, ur. 1 marca^?/14 marca 1914 w Bałaszowie, zm. 19 listopada 1990 w Moskwie) – radziecki polityk i wojskowy, członek KC KPZR (1971-1986), Bohater Pracy Socjalistycznej (1984).

Życiorys

W 1935 ukończył studia w Instytucie Agrarnym w Miczuryńsku, później był pracownikiem naukowym w baszkirskim instytucie gospodarki rolnej. Od 1936 starszy pracownik naukowy i kierownik wydziału instytutu, od 1940 członek WKP(b). Od czerwca 1941 do 1946 służył w Armii Czerwonej, walczył na Froncie Zachodnim, Wołchowskim, Stalingradzkim, Dońskim, Południowym, 2 Nadbałtyckim i 3 Białoruskim m.in. jako politruk kompanii i batalionu, dowódca batalionu i (od 1943) pułku. Brał udział w walkach w Donbasie, na Krymie i południowej Ukrainie, trzykrotnie ranny. Podczas wojny dosłużył się stopnia majora, a w 1945 został mianowany podpułkownikiem. Po wojnie przeniesiony do rezerwy, był m.in. dyrektorem sowchozu. 1950–1953 przewodniczący komitetu rejonowego rady rejonowej w Łudze w obwodzie leningradzkim, 1953–1956 I sekretarz komitetu rejonowego KPZR w obwodzie leningradzkim, 1956–1957 zastępca przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Rady Obwodowej w Leningradzie, od 1960 do września 1961 sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Leningradzie. Od 15 lipca 1961 do 23 czerwca 1985 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Wołogdzie, następnie na emeryturze. Od 31 października 1961 do 30 marca 1971 zastępca członka, a od 9 kwietnia 1971 do 25 lutego 1986 członek KC KPZR. Deputowany do Rady Związku Rady Najwyższej ZSRR od 6 do 11 kadencji. W 1985 otrzymał honorowe obywatelstwo Wołogdy.

Jego imieniem nazwano plac w Wołogdzie.

Odznaczenia

Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (13 marca 1984)
Order Lenina (trzykrotnie)
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 22 kwietnia 1944 i 31 sierpnia 1944)
Order Suworowa III klasy (20 kwietnia 1945)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Order Czerwonej Gwiazdy (7 lutego 1943)
Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”
Medal „Za odwagę w pożarze”
Medal „Za obronę Stalingradu”
Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal „Za zdobycie Królewca”
Medal „Weteran pracy”
Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu”
Złoty Medal Wystawy Osiągnięć Gospodarki Narodowej ZSRR (pięciokrotnie)

Bibliografia