Anaklaza
Anaklaza, (stgr. ἀνάκλασις) – zjawisko występujące w poezji greckiej i rzymskiej, dotyczące metrów jońskich, takich jak tetrametr joński brachykatalektyczny. Zachodzi w jonikach zarówno a maiore, jak i a minore. Polega na przestawieniu elementów stopy; jest ono stosowane dla urozmaicenia rytmu metrów jońskich, które inaczej byłyby dość monotonne.
Joniki a maiore
[edytuj | edytuj kod]Anaklaza w joniku a maiore polega na zamianie miejscami dwóch środkowych elementów stopy; w wyniku tego jonik uzyskuje postać podobną do dwóch trochejów:
- (jonik a maiore)
- (dwa trocheje, tj. monometr trocheiczny)
Joniki a minore
[edytuj | edytuj kod]Anaklaza w joniku a minore polega na wymianie elementów między sąsiednimi jonikami. Oznacza to, że ostatni element stopy nieparzystej ulega zamianie miejscami z pierwszym elementem następującej stopy parzystej:
1. stopa | 2. stopa | |
---|---|---|
przed anaklazą | ||
po anaklazie |
W wersyfikacji polskiej za sprawą anaklazy metrum czysto jambiczne (sSsSsSsS) przechodzi w chorijambiczne (SssSsSsS)[1].
Przykłady zastosowania
[edytuj | edytuj kod]"Anaklasis" (1959) - awangardowe orkiestrowe dzieło Krzysztofa Pendereckiego dla orkiestr smyczkowych i perkusyjnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 87.