Amerykański bobtail

Amerykański bobtail

Kot rasy amerykański bobtail
Kod EMS	ABS
Kategoria	III
Pochodzenie	USA
Nazwa angielska	American Bobtail
Standardy rasy (według organizacji felinologicznych)
Punktacja za standard rasy (według FIFe)
Uznane odmiany barwne

Amerykański bobtail – rzadka rasa kota domowego o charakterystycznym krótkim i grubym („ściętym”) ogonie, wyhodowana w Ameryce w latach 60. XX wieku.

Długość ogona amerykańskiego bobtaila wynosi od około 1/3 do 1/2 długości normalnego kociego ogona. Krótszy i grubszy ogon powstał w wyniku mutacji genetycznej, która wpłynęła na wygląd zewnętrzny (eksterier), za którą odpowiedzialny jest gen dominujący, podobnie jak w przypadku szczątkowego ogona kota rasy Manx.

Rasa nie jest spokrewniona z japońskim bobtailem, pomimo podobnej nazwy i wyglądu fizycznego – linie hodowlane tych dwóch ras kotów nie są ze sobą powiązane, a mutacje genetyczne są odmiennego typu: mutacja odpowiedzialna za krótki i gruby ogon amerykańskiego bobtaila jest mutacją o charakterze dominującym, zaś u japońskiego bobtaila ma charakter recesywny.

Amerykańskie bobtaile są mocno zbudowane, mogą być krótkowłose jak i długowłose. Ich sierść jest bardziej kudłata niż gęsta i puszysta, a kolor oczu i sierści może być dowolny. W przypadku kotów biorących udział w konkursach nacisk kładziony jest na „dziki” pręgowany wygląd, przypominający rudego rysia.

Historia

Pochodzenie amerykańskiego bobtaila nie zostało do końca wyjaśnione i jest słabo udokumentowane. Według miejskiej legendy amerykańskie bobtaile powstały w wyniku skrzyżowania domowego kota pręgowanego i dzikiego rysia. Najprawdopodobniej odmienny krótki ogon, przypominający ogon rysia, powstał w rezultacie przypadkowej, spontanicznej mutacji genetycznej wewnątrz populacji kotów domowych, albo jest powiązany z dominującym genem kotów rasy Manx.

Pierwotna linia amerykańskich kotów bobtail o krótkim ogonie powstała gdy Yodie, brązowy kocur pręgowany z krótkim ogonem, pokrył samicę kota syjamskiego o typowym umaszczeniu z ciemniejszą maską, uszami, łapami i ogonem. Większość wczesnych linii hodowlanych amerykańskich bobtaili nie była jednak dalej kontynuowana.

W połowie lat 80. XX wieku hodowcy odstąpili od pierwotnego standardu wyglądu amerykańskiego bobtaila ze względu na trudności z doborem właściwych osobników rodzicielskich oraz następstwa chowu wsobnego. Pierwotny wygląd amerykańskiego bobtaila został więc zmodyfikowany przez hodowców. Nowy i uszlachetniony amerykański bobtail może mieć praktycznie wszystkie rodzaje umaszczenia.

Rasa została uznana przez TICA w 1989 roku. Amerykańskie organizacje TICA, CFA i ACFA dopuściły amerykańskiego bobtaila do udziału w konkursach. Rasa teoretycznie jest uznana również przez chińską organizację CAA, albowiem CAA przyjmuje wszystkie standardy ras uznane przez ACFA. Także niemiecka organizacja WCF zaakceptowała zarówno odmianę długowłosą, jak i krótkowłosą amerykańskiego bobtaila, ale nie został on dopuszczony do brania udziału w konkursach i nie został jeszcze przez WCF opisany standard dla tej rasy.

Wygląd

Amerykańskie bobtaile to rasa średnich i dużych kotów. Kotki są zazwyczaj mniejsze niż kocury. Dojrzałość osiągają po dwóch lub trzech latach, czyli później niż wiele innych ras kotów domowych.

Dorosły amerykański bobtail jest krzepkim kotem o krótkim ogonie. Jego ciało jest umiarkowanie długie, krępe i o mocnych kościach. Postawa zauważalnie prostokątna. Pierś pełna i szeroka. Biodra są mocno widoczne, praktycznie takiej samej szerokości jak pierś, a tylne łapy są dłuższe niż przednie. Stopy są duże i okrągłe, mogą mieć pęczki włosów na spodniej powierzchni. Głowa jest szeroka, nie ma płaskich powierzchni, wielkość proporcjonalna do reszty ciała. Uszy średniej wielkości, szeroko i równomiernie umiejscowione na górnej i bocznej stronie głowy, z zaokrąglonymi końcami. Oczy prawie w kształcie migdałów, proporcjonalne. Kolor oczu zmienia się w zależności od koloru sierści. Koniec ogona jest widoczny powyżej linii grzbietu, ale nie powyżej stawu skokowego, gdy zwierzę jest w spoczynku. Ogon prosty lub zakrzywiony, może być lekko zakręcony lub mieć guzki.

Do udziału w konkursie amerykańskiego bobtaila dyskwalifikuje zarówno brak ogona, jak i ogon normalnej długości, oraz problemy ze stawem biodrowym. Amerykańskie bobtaile nieposiadające w ogóle ogona, tzw. rumpies, mają problemy zdrowotne, wynikające ze skrócenia kręgosłupa.

Zachowanie

Amerykańskie bobtaile są chętne do zabawy, dość energiczne i towarzyskie względem właścicieli i opiekunów – proszą o uwagę poprzez miauczenie lub wskakiwanie na ręce. Są na tyle mądre i pomysłowe, by znaleźć wyjście z zamkniętych pomieszczeń i z zabezpieczonych klatek.