Przejdź do zawartości

Alfredo Guzzoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfredo Guzzoni
Ilustracja
Alfredo Guzzoni około 1941 roku
generał generał
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1877
Mantua

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 1965
Rzym

Przebieg służby
Lata służby

1911–1943

Siły zbrojne

Regio Esercito
Esercito Nazionale Repubblicano

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna włosko-abisyńska,
inwazja na Albanię,
II wojna światowa:

Odznaczenia
Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Komandor Orderu Korony Włoch Order Sabaudzki Wojskowy III Klasy Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946) Krzyż Wojenny za Męstwo Wojskowe (Królestwo Włoch, 1941–1943) Krzyż Zasługi Wojennej nadany dwukrotnie (Królestwo Włoch) Oficer Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch

Alfredo Guzzoni (ur. 12 kwietnia 1877 w Mantui, zm. 15 kwietnia 1965 w Rzymie) – włoski generał, żołnierz obu wojen światowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej był szefem sztabu 7 i 11 Dywizji. Od 1918 roku był dowódcą 3 Korpusu Armijnego. W latach 1933–1934 kierował Akademią Wojskową w Modenie. W czasie drugiej wojny włosko-etiopskiej dowodził 21 Dywizją Grenadierów. W latach 1936–1937 był gubernatorem Erytrei, a w 1937 roku – dowódcą 11 Korpusu.

W 1939 roku dowodził włoskim korpusem ekspedycyjnym w Albanii[1]. Po wypowiedzeniu przez Włochy wojny Francji w 1940 roku, został dowódcą 4 Armii na froncie we francuskich Alpach. Od 1942 roku dowodził 6 Korpusem, stacjonującym na Sycylii. W 1943 roku dowodził niemiecko-włoskimi siłami (wraz z feldmarszałkiem Albertem Kesselringiem w czasie alianckiego lądowania na Sycylii (operacja Husky).

Zmarł w Rzymie w 1965 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 161, ISBN 978-83-63795-77-1.