Aleksandr Uljanow

Aleksandr Uljanow
Александр Ульянов
Pełne imię i nazwisko	Aleksandr Iljicz Uljanow
Data i miejsce urodzenia	31 marca?/12 kwietnia 1866 ; Niżny Nowogród
Data i miejsce śmierci	8 maja?/20 maja 1887 ; Szlisselburg
Przyczyna śmierci	egzekucja
Zawód, zajęcie	student
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Iljicz Uljanow (ros. Александр Ильич Ульянов; ur. 31 marca^?/12 kwietnia 1866 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 26 kwietnia^?/8 maja 1887 w Szlisselburgu) – rosyjski rewolucjonista, jeden z działaczy narodowolców, starszy brat Włodzimierza Lenina.

Życiorys

W roku 1883 ukończył z wyróżnieniem liceum w Symbirsku i rozpoczął studia na Uniwersytecie Petersburskim na wydziale nauk ścisłych (także wyróżnienie za pracę z zoologii). Po napisaniu pracy doktorskiej został wybrany do Towarzystwa Naukowo-Literackiego. W tym czasie poznał zakazane przez rząd prace lewicowych filozofów w tym Karla Marksa czy Nikołaja Czernyszewskiego. W trakcie odbywania pracy naukowej wziął udział w agitacji przeciwko monarchii absolutnej cara Aleksandra III. Uczestniczył w nielegalnych spotkaniach, demonstracjach i zajmował się propagandą wśród studentów i robotników.

W 1886 został członkiem frakcji terrorystycznej ruchu Narodna Wola; współredagował program tego ugrupowania. Uznając klasę robotniczą za „jądro partii socjalistycznej” program ugrupowania potwierdzał inicjatywę rewolucyjnej inteligencji do walki z autorytetem caratu; terror uznano za środek do zwycięstwa. Aleksander i inni spiskowcy (w tym m.in. bracia Piłsudscy: bezpośrednio Bronisław Piłsudski, pośrednio Józef Piłsudski) przygotowywali zamach na życie cara. Pierwszego marca 1887 zostali aresztowani. Aleksander wystąpił w sądzie z polityczną przemową i wziął całą winę na siebie. Ósmego maja, po procesie został wraz z innymi: Pachomijem Andriejuszkinem, Wasilijem Gienierałowem, Wasilijem Osipanowem i Piotrem Szewyriowem skazany na śmierć. Następnie powieszony^[1] na terenie Twierdzy Szlisselburskiej^[2].

Egzekucja brata zradykalizowała Włodzimierza, który zaangażował się w protesty studenckie i rewolucyjną propagandę, ale odrzucił walkę.

Genealogia

Grigorij Uljanin

Łukian Smirnow

Nikita Uljanin
(ur. 1711)

Dymitr (Mojżesz) Blank

Johann Gottlieb Großschopf

Anna z d. Estedt

Aleksy Smirnow

Wasyl Uljanin
(ur. 1733)

Aleksander (Izrael) Blank
(1801/1804–1870)

Anna z d. Großschopf
(1810–1838)

Anna z d. Smirnow

Mikołaj Uljanin
(1770–1838)

Maria z d. Blank
(1835–1916)

Ilja (Eliasz) Uljanow
(ur. jako Uljanin)
(1831–1886)

Anna Jelizarowa-Uljanowa
(1864–1935)

Aleksander Uljanow
(1866–1887)

Włodzimierz Uljanow
Lenin
(1870–1924)

Nadieżda Krupska
(1869–1939)

Olga Uljanowa
(1871–1891)

Dymitr Uljanow
(1874–1943)

Maria Uljanowa
(1878–1937)

Olga Uljanowa
(1922–2011)

Przypisy

↑ Fischer 1964, s. 10–17; Rice 1990, s. 20, 22–24; Service 2000, s. 52–58.
↑ Крепость Орешек [online] [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17] .

Bibliografia

Fischer, Louis (1964). The Life of Lenin. London: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 978-1842122303.
Rice, Christopher (1990). Lenin: Portrait of a Professional Revolutionary. Londyn: Cassell. ISBN 978-0304318148.
Service, Robert (2000). Lenin: A Biography. Londyn: Macmillan. ISBN 978-0-333-72625-9.

[1] Fischer 1964, s. 10–17; Rice 1990, s. 20, 22–24; Service 2000, s. 52–58.

[:2-2] Крепость Орешек [online] [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17] .

[1]

[2]