Albert Cuny
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca |
| Narodowość |
francuska |
Albert Cuny (ur. 16 maja 1869 w Saint-Dié, zm. 21 marca 1947 w Bordeaux[1]) – francuski językoznawca, profesor Uniwersytetu w Bordeaux. Położył zasługi na polu teorii laryngalnej[2].
Wybrana twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Notes de phonétique historique. Indo-européen et sémitique (1914)
- Etudes prégrammaticales sur le domaine des langues indo-européennes et chamito-sémitiques (1924)
- Du genre grammatical en sémitique (współautorstwo, 1924)
- Recherches sur le vocalisme, le consonantisme et la formation des racines en « nostratique », ancêtre de l'indo-européen et du chamito-sémitique (1943)
- Invitation à l'étude comparative des langues indo-européennes et des langues chamito-sémitiques (1946)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cuny, Albert (1869-1947). Bibliothèque nationale de France. [dostęp 2020-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-25)]. (fr.).
- ↑ Wolfgang Morgenroth, The so-called traces of Laryngeals in Vedic Sanskrit, [w:] Proceedings, Organising Committee XXVI International Congress of Orientalists, 1969 (ang.).