Al-Ghazzawija
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Beisan |
Wysokość |
−250 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia | |
Powód zniszczenia |
atak Hagany |
Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
32°30′07,5″N 35°32′29,5″E/32,502083 35,541528 | |
Strona internetowa |
Al-Ghazzawija (arab. الغزاويه) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Beisan w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 20 maja 1948 roku.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Al-Ghazzawija leżała we wschodniej części Doliny Bet Sze’an. Wieś była położona w depresji rzeki Jordan na wysokości 250 metrów p.p.m., w odległości 2 kilometrów na wschód od miasta Beisan. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1840,8 ha. We wsi mieszkało wówczas 1640 osób (w tym 620 Żydów)[1].
Własność gruntów | Powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 532,3 |
Żydzi | 762,5 |
publiczne | 546 |
Razem | 1840,8 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
---|---|---|
uprawy nawadniane | 3,4 | 74,4 |
uprawy zbóż | 674,6 | 677,1 |
plantacje cytrusów | 1,3 | – |
zabudowania | – | 10 |
nieużytki | 399 | 1 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Liczne stanowiska archeologiczne w okolicy świadczą o długiej historii osadnictwa w tym miejscu. Po stronie północnej jest stanowisko archeologiczne Tell al-Barta, na zachodzie Tell al-Hasn i na południowym zachodzie Tell al-Maliha. Odkrycia archeologiczne potwierdzają fakt, że w miejscu tym istniała starożytna osada, której historia rozpoczęła się około XXX wieku p.n.e. i trwała nieprzerwanie do VIII wieku. W następnych wiekach była to arabska wieś, zamieszkana przez członków beduińskiego klanu al-Ghazzawija[2]. W okresie panowania Brytyjczyków al-Ghazzawija była dużą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż[1].
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu żydowskiemu. Dzień po proklamacji niepodległości Izraela państwa arabskie rozpoczęły inwazję, wszczynając w ten sposób I wojnę izraelsko-arabską. Dolinę Bet Sze’an usiłowały zająć wojska irackie, które wdały się w bitwę o Geszer (15–17 maja 1948). Wieś al-Ghazzawija znajdowała się we wschodniej części doliny, blisko rzeki Jordan. Obawiając się możliwości wykorzystania wioski przez siły arabskie, podjęto decyzję o jej zniszczeniu. W dniu 20 maja 1948 roku żydowscy żołnierze (Brygada Golani) zajęli wieś al-Ghazzawija. Wszyscy jej mieszkańcy zostali wysiedleni (uciekli do Transjordanii), a następnie wyburzono ich domy[3].
Miejsce obecnie
[edytuj | edytuj kod]Na terenie wioski al-Ghazzawija utworzono stawy hodowlane ryb, natomiast pola uprawne przejęły sąsiednie kibuce Newe Etan i Ma’oz Chajjim. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski al-Ghazzawija: „Brak fizycznych dowodów, że wieś kiedykolwiek istniała”[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Welcome To al-Ghazzawiyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-12-12]. (ang.).
- ↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 48–49. ISBN 0-88728-224-5.
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 357. ISBN 0-521-81120-1.