Adolf Wallenberg
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Adolf Wallenberg (ur. 10 listopada 1862 w Starogardzie Gdańskim, zm. 10 kwietnia 1949 w Manteno) – niemiecki lekarz neurolog i neuroanatom.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na Uniwersytecie w Heidelbergu i w Lipsku, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1886. Od 1886 do 1888 był asystentem w Szpitalu Miejskim w Gdańsku. Od 1907 do 1928 był ordynatorem oddziału internistycznego w tym szpitalu, w 1910 roku został profesorem tytularnym[1].
Z jego nazwiskiem wiąże się eponim zespołu Wallenberga, będącego jednym z najważniejszych tzw. zespołów naprzemiennych.
Żonaty z Helene Levitus. Ich córką była Marianne Wallenberg-Chermak (1906-), również lekarka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Peiffer J. Die Vertreibung deutscher Neuropathologen 1933–1939. „Nervenarzt”. 69 (2), s. 99–109, 1998. DOI: 10.1007/s001150050245. PMID: 9551453.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- L.A. Zeidman, L. Mohan. Adolf Wallenberg: giant in neurology and refugee from Nazi Europe. „Journal of the History of Neurosciences”. 23 (1), s. 31–44, 2014. DOI: 10.1080/0964704X.2013.786295. PMID: 24256512.