Przejdź do zawartości

Adolf Kern (ziemianin)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Kern
Data urodzenia

ok. 1806

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1895
Sanok

Narodowość

polska

Adolf Kern[a] (ur. ok. 1806, zm. 26 kwietnia 1895 w Sanoku) – polski urzędnik, właściciel ziemski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się około 1806[1][2]. Był synem Andrzeja[3][4] (około 1825 naczelnik urzędu i skarbnik w Mrzygłodzie[b], w latach 30. przełożony komornik tamże[4]). Miał brata Karola (zm. 1831 w wieku 17 lat)[5]. Na początku lat 30. rodzina Kernów zamieszkiwała w Przedmieściu Sanoka pod numerem 91[5].

Od około 1826 do około 1832 pracował w charakterze kancelisty 3 klasy w urzędzie c. k. cyrkułu sanockiego w Sanoku[6][3]. Został właścicielem dóbr ziemskich[1]. Jako dzierżawca z Nowosielec w lutym 1846 uczestniczył na ziemi sanockiej w przygotowaniach konspiracyjnych celem wzniecenia walk w ramach powstania krakowskiego, przygotowanego na 21/22 lutego 1846[7][8]. Organizował u siebie zebrania konspiratorów[8] Po upadku inicjatywy powstańczej znalazł się na przygotowanej przez władze cyrkułu sanockiego liście uczestników konspiracji, uwięzionych i poddanych represjom[7].

Od około 1848 do około 1854 był właścicielem dóbr tabularnych w Radoszycach[9][c][2].

Zmarł 26 kwietnia 1895 w Sanoku w wieku 89 lat[1][2][d]. Został pochowany na cmentarzu w Sanoku w pogrzebie odprawionym przez ks. proboszcza Franciszka Salezego Czaszyńskiego 28 kwietnia 1895[2]. We wspomnieniu w „Gazecie Sanockiej” został określony jako szanowany i sympatyczny starzec oraz typowa postać miasta[1].

W pierwszej połowie XIX wieku był żonaty z Zofią, córką Walentego Romera[3][4]. Miał z nią dzieci: syna Rudolfa Walentego Andrzeja (1830-1832)[3][10]), córkę Karolinę Lubinę (ur. 1832)[4]. W 1830 zamieszkiwał z rodziną w Sanoku pod numerem konskrypcyjnym 71[3]. Później przez 48 lat do końca życia był żonaty z Marią Kern z domu Truskolaską[2][11]. Mieli córkę Zofię, zamężną z Zygmuntem Janowskim, właścicielem dóbr w Falejówce[12]. Małżeństwo Kernów zamieszkiwało przy ulicy Lwowskiej w domu pod numerem 313[13] lub 323[2]. W październiku 1895 tę realność od Marii Kern nabył Leon Grünhaut (właściciel huty szkła w Birczy, Borownicy i Krościenku)[13]. Maria Kern zmarła w Posadzie Sanockiej dokładnie pięć lat po mężu, w dniu 26 kwietnia 1900, w wieku 82 lat[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Adolph Kern”.
  2. ↑ Określony w języku niemieckim jako: „Amtsvorsteher und Rentmeister”, zob. Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1826. Lwów: 1826, s. 152. „Rentmeister” odznacza podskarbi, skarbnik, zob. Jan Pětr Jordan: Dokladny słowniczek polsko-niemiecki i niemiecko-polski spisany. Lipsk: Karl Tauchnitz, s. 603.
  3. ↑ Według stanu z 1955 właścicielem tabularnym Radoszyc był już Marian Chyliński. Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 178.
  4. ↑ Tutaj błędnie podano miejsce śmierci w Samborze. Kronika. Zmarli. „Kurjer Lwowski”. Nr 120, s. 3, 1 maja 1895. 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Kronika. Nekrologja. „Gazeta Sanocka”. Nr 9, s. 3, 28 kwietnia 1895. 
  2. ↑ a b c d e f Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 230 (poz. 65).
  3. ↑ a b c d e Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 291.
  4. ↑ a b c d Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 344.
  5. ↑ a b Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 17).
  6. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1827. Lwów: 1827, s. 104.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1828. Lwów: 1828, s. 63.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1830. Lwów: 1830, s. 36.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1831. Lwów: 1831, s. 35.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1832. Lwów: 1832, s. 30.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1833. Lwów: 1833, s. 30.
  7. ↑ a b Sanockie w 1846 ↓, s. 12.
  8. ↑ a b Tomasz Opas: W czasach zaborów i niewoli. Życie publiczne. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 330. ISBN 83-86077-57-3.
  9. ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1849. Lwów: 1849, s. 382.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850. Lwów: 1850, s. 406.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1851. Lwów: 1851, s. 447.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1852. Lwów: 1852, s. 430.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1853. Lwów: 1853, s. 435.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1854. Lwów: 1854, s. 443.
  10. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 40.
  11. ↑ a b Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 317 (poz. 62).
  12. ↑ Akta sprawy spadkowej po Apoloni Truskolskiej [zmarłej w 1900 r. w Posadzie Sanockiej], AP Przemyśl (zespół 1330, sygn. 20), k. 10.
  13. ↑ a b Kronika. Zmiana własności. „Gazeta Sanocka”. Nr 28, s. 3, 13 października 1895. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adolf_Kern_(ziemianin)&oldid=71795079”