Adlectio

Ten artykuł od 2021-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Adlectio – łac. dobranie – włączenie w skład instytucji osób nie spełniających kryteriów, jakie są wymagane od jej członków.

W czasach Cesarstwa Rzymskiego dokooptowanie w skład senatu osób nie piastujących tradycyjnych urzędów.

Po raz pierwszy tą metodą kreował nowych senatorów Cezar, a w czasie cesarstwa pierwsze znane przypadki adlectio pochodzą z okresu panowania Klaudiusza.

W 182 r. po raz pierwszy zaliczono osobę nie będącą senatorem do najwyższych rangą senatorów (łac. inter consulares); początkowo adlectio stosowano rzadko, w późnym cesarstwie nagminnie.

Bibliografia

adlectio, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-26] .
Ziółkowski A., Historia Powszechna. Starożytność. Warszawa 2014.