Przejdź do zawartości

Adil al-Dżubajr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adil al-Dżubajr
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1962
Al-Madżma

Zawód, zajęcie

dyplomata

Adil ibn Ahmad al-Dżubajr (ar. عادل بن أحمد الجبير; ur. 1 lutego 1962 w Al-Madżmie) – saudyjski dyplomata, minister spraw zagranicznych Arabii Saudyjskiej w latach 2015–2018, w latach 2007–2015 ambasador Arabii Saudyjskiej w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia magisterskie w zakresie nauk politycznych i ekonomii na University of North Texas, z wyróżnieniem, w 1982. Dwa lata później uzyskał także magisterium w dziedzinie stosunków międzynarodowych na Georgetown University w 1984[1].

Od 1987 pozostaje w służbie dyplomatycznej Arabii Saudyjskiej. W latach 1987–1990 pracował w ambasadzie swojego kraju w Waszyngtonie jako specjalny asystent ambasadora. Następnie od 1990 do 1991 pracował w saudyjskim biurze informacyjnym powstałym w związku z operacją Pustynna Burza. Był członkiem saudyjskiej delegacji na konferencję pokojową w Madrycie w 1991 oraz na wielostronne rozmowy o kontroli zbrojeń w Waszyngtonie rok później. Również w 1992 przebywał w Somalii razem z saudyjskimi żołnierzami w ramach operacji Przywrócić Nadzieję[1].

Jesienią 2000 został oficjalnym doradcą ds. zagranicznych na dworze następcy tronu Arabii Saudyjskiej, zaś w latach 2005–2007 był jednym z doradców króla Abd Allaha ibn Abd al-Aziza[1].

W 2007 został ambasadorem Arabii Saudyjskiej w Stanach Zjednoczonych. Był pierwszą w historii osobą spoza saudyjskiej rodziny królewskiej, której powierzono to stanowisko[2].

W 2011 irańskie siły Ghods, jednostka specjalna w strukturze Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, planowały zamach na jego życie, który ostatecznie nie doszedł do skutku, gdyż niedoszły zabójca ambasadora okazał się informatorem amerykańskiej Drug Enforcement Administration[3].

29 kwietnia 2015 król Salman ibn Abd al-Aziz mianował go ministrem spraw zagranicznych Arabii Saudyjskiej[1]. Na stanowisku pozostał do 2018, gdy na jego miejsce powołano Ibrahima al-Asafa[4].

Oprócz ojczystego języka arabskiego włada językami angielskim i niemieckim[1].

Jest żonaty z Farah al-Fajiz[5]. Mają trójkę dzieci[2], wychowują ponadto dwóch synów kobiety z pierwszego małżeństwa[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Biography [online], mofa.gov.sa [dostęp 2017-02-21] (ang.).
  2. a b Helene Cooper, Wild Days Behind Him, Saudi Envoy, Jubeir, Keeps Low Profile, „The New York Times”, 14 października 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-02-21].
  3. The Shadow Commander [online], The New Yorker [dostęp 2017-02-21].
  4. Saudi king demotes Foreign Minister Adel al-Jubeir in reshuffle [online], aljazeera.com [dostęp 2018-12-28].
  5. a b Spring Breaks [online], Washington Life Magazine, 1 marca 2009 [dostęp 2017-02-21].