Przejdź do zawartości

Adiantum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adiantum
Ilustracja
Adiantum właściwe
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

orliczkowate

Rodzaj

adiantum

Nazwa systematyczna
Adiantum
Sp. Pl. 1094. 1 Mai 1753
Typ nomenklatoryczny

Adiantum capillus-veneris L.[3]

Adiantum aethiopicum
Adiantum aleuticum
Adiantum stopowate
Adiantum owłosione

Adiantum, niekropień, złotowłos[4][5] (Adiantum) – rodzaj paproci. Liczy ponad 230 gatunków[6]. Są to paprocie naziemne i naskalne. Najbardziej zróżnicowane są w Ameryce Południowej[4]. Jedynym gatunkiem rosnącym dziko w Europie jest adiantum właściwe A. capillus-veneris[4]. W polskiej florze gatunek ten ma status tylko przejściowo dziczejącego z upraw (efemerofita)[7].

Liczne gatunki z tego rodzaju uprawiane są jako rośliny ozdobne w szklarniach lub doniczkach[5], często w różnych odmianach. Jako rośliny lecznicze, w tym jako zioła poronne, wykorzystywane są m.in. adiantum etiopskie i adiantum klinowate. Syrop z adiantum właściwego (Sirop de Capillaire) wykorzystywany był jako panaceum na wszelkie choroby. Czarne ogonki liściowe adiantum stopowatego Indianie wykorzystywali przy wyplataniu koszyków. Niektóre gatunki są inwazyjne i występują jako chwasty w uprawach np. olejowca i herbaty[8].

Łacińska nazwa adiantum oznacza „niezwilżalny”, „nie podlegający zamoczeniu”.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Adiantum cunninghamii
Adiantum edgeworthii
Liście
Niezwilżalne, 1–5-krotne pierzasto złożone, z ciemnymi, błyszczącymi osadkami[4].
Zarodnie
W kupkach na brzegach spodniej strony listków[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Adiantum peruvianum
Adiantum raddianum
Adiantum reniforme
Adiantum trapeziforme
Pozycja systematyczna

Jeden z rodzajów z podrodziny Vittarioideae z rodziny orliczkowatych Pteridaceae[2].

Wykaz gatunków[6][5][9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-03-16].
  4. a b c d e Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 9. ISBN 83-214-1305-6.
  5. a b c Elżbieta Zenkteler: Paprocie. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 102-103. ISBN 83-09-01604-2.
  6. a b Adiantum L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-26].
  7. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  8. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 16, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973.