Przejdź do zawartości

Adam Rieger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Rieger
Data i miejsce urodzenia

1 października 1909
Witkowice

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

5 maja 1998
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Adam Rieger (ur. 1 października 1909 w Witkowicach, Czechy, zm. 5 maja 1998 w Krakowie)[1]polski pianista i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Romana Riegera (1870–1947) oraz Wandy z domu Michejda (1882–1975); wnukiem Franciszka Michejdy (1848–1921); miał rodzeństwo Zygmunta (1902–1971), Jadwigę (1905–1987), Andrzeja (1906–1940) i Jerzego (1919–1986).

W 1928 roku ukończył Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie w klasie fortepianu Wiktora Łabuńskiego i dyrygentury Zbigniewa Dymmka. Dalsze studia pianistyczne odbył w Paryżu i Wiedniu u Edwarda Steuermanna oraz na letnim kursie dyrygentury w Salzburgu (1932), a także na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył studia muzykologiczne u Zdzisława Jachimeckiego (1938)[1].

Wykładał na uczelniach w Grodnie i Wilnie, po wojnie poświęcił się pracy w macierzystej uczelni w Krakowie, jako docent od 1956 i jako kierownik katedry i dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego w latach 1962–1978[1].

Jest autorem i redaktorem szeregu pozycji z literatury fortepianowej, które przygotowywał często z Janem Hoffmanem[1].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskiem (1964), Oficerskim (1975) i Komandorskim (1988) Orderu Odrodzenia Polski[1].

Jego żoną była pianistka Maria Bilińska-Riegerowa, mieli troje dzieci: Magdalenę, Annę i Stefana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Woźniakowska 2004 ↓, s. 389.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]