Przejdź do zawartości

Abel Resino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abel Resino
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Abel Resino Gómez

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1960
Velada

Wzrost

181 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1980 CD Toledo
1980–1982 CD Ciempozuelos
1982–1986 Atlético Madryt B
1986–1995 Atlético Madryt 243 (0)
1995–1996 Rayo Vallecano 21 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991  Hiszpania 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2005 Atletico Madryt (asystent)
2005–2006 Ciudad de Murcia
2007 Levante UD
2008–2009 CD Castellón
2009 Atletico Madryt
2010–2011 Real Valladolid
2012 Granada CF
2013 Celta Vigo
2015 Granada CF
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Abel Resino Gómez (ur. 2 lutego 1960 w Veladzie) – hiszpański trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Abel urodził się w mieście Velada, leżącym w prowincji Toledo. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie CD Toledo i w sezonie 1979/1980 zadebiutował w jego barwach w Tercera Division. W 1980 roku odszedł do innego trzecioligowego klubu CD Ciempozuelos, a w 1982 roku został zatrudniony w Atlético Madryt. Początkowo nie przebił się do podstawowego składu i przez cztery sezony występował w rezerwach tego klubu. W 1986 roku awansował do kadry pierwszego zespołu prowadzonego wówczas przez Martíneza Jayo. W Primera Division zadebiutował 12 kwietnia 1987 roku w wygranym 2:1 wyjazdowym spotkaniu z Realem Murcia. Od sezonu 1987/1988 stał się podstawowym zawodnikiem "Los Colchoneros". W sezonie 1990/1991 osiągnął pierwsze sukcesy w karierze. Zdobył Puchar Hiszpanii, a za postawę w lidze został uhonorowany nagrodą Trofeo Zamora (puścił 17 bramek w 33 spotkaniach). Pomiędzy 25 listopada 1990 a 17 marca 1991 ustanowił rekord Primera Division, gdy nie puścił gola przez 1275 minut. W marcowym meczu ze Sportingiem Gijón passę tą przerwał Luis Enrique. W 1992 roku ponownie wywalczył z Atlético Puchar Króla. W 1995 roku opuścił Atlético (rozegrał dla tego klubu 243 ligowe mecze), a jego miejsce zajął José Francisco Molina z Albacete Balompié. W sezonie 1995/1996 grał w drugoligowym Rayo Vallecano, a następnie zakończył karierę w wieku 36 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1979/80 CD Toledo Hiszpania  Tercera División ? ?
1980/81 CD Ciempozuelos Hiszpania  Tercera División ? ?
1981/82 CD Ciempozuelos Hiszpania  Tercera División ? ?
1982/83 Atlético Madryt B Hiszpania  Tercera División ? ?
1983/84 Atlético Madryt B Hiszpania  Tercera División ? ?
1984/85 Atlético Madryt B Hiszpania  Tercera División ? ?
1985/86 Atlético Madryt B Hiszpania  Tercera División ? ?
1986/87 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 8 0
1987/88 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 32 0
1988/89 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 37 0
1989/90 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 34 0
1990/91 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 33 0
1991/92 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 32 0
1992/93 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 27 0
1993/94 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 17 0
1994/95 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 23 0
1995/96 Rayo Vallecano Hiszpania  Segunda División 21 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Hiszpanii Abel zadebiutował 27 marca 1991 roku w przegranym 2:4 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W marcu tamtego roku rozegrał swoje drugie i ostatnie spotkanie w kadrze narodowej - Hiszpanie przegrali w nim 0:2 z Rumunią.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery Abel został trenerem. W 2005 roku został szkoleniowcem Ciudad de Murcia i w 2006 roku był bliski awansu z tym klubem do Primera Division. W 2007 roku został zatrudniony w beniaminku pierwszej ligi, Levante UD. W styczniu tamtego roku zastąpił Juana Ramóna Lópeza Caro, ale jeszcze w tym samym roku został zwolniny, a jego miejsce zajął Gianni De Biasi. W 2008 roku przejął piłkarzy CD Castellón. W lutym 2009 roku powrócił do Atletico Madryt, tym razem w roli trenera[1]. 23 października po porażce 4:0 z Chelsea F.C. został zwolniony z funkcji trenera drużyny Los Rojiblancos[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]