Przejdź do zawartości

ANBO-I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ANBO-I
Ilustracja
Prototyp ANBO-I
Dane podstawowe
Państwo

 Litwa

Producent

Warsztaty Lotnicze, Kowno

Konstruktor

Antanas Gustaitis

Typ

samolot szkolny

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji drewnianej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

14 lipca 1925

Wycofanie ze służby

1935

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy Anzani

Moc

26 kW (35 KM)

Wymiary
Rozpiętość

10 m

Długość

5,75 m

Powierzchnia nośna

11,4

Masa
Własna

190 kg

Startowa

300 kg

Osiągi
Prędkość maks.

142 km/h

Prędkość minimalna

50 km/h

Pułap

4200 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Karo Aviacija
Rzuty
Rzuty samolotu

ANBO-Ilitewski samolot szkolny z połowy lat 20. XX wieku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
ANBO-I eksponowany w Litewskim Muzeum Lotnictwa w Kownie.

W okresie międzywojennym na Litwie skonstruowano niewielką ilość typów samolotów[1]. Pierwszymi były zaprojektowane przez Jurgisa Dobkevičiusa maszyny Dobi-I, Dobi-II i Dobi-III, które powstały w latach 1922–1924[2]. W 1924 roku por. Antanas Gustaitis skonstruował dolnopłat szkolny, który zbudowano w Warsztatach Lotniczych w Kownie[3][4]. Samolot, nazwany ANBO-I[a], został oblatany 14 lipca 1925 roku i do 1935 roku służył w lotnictwie wojskowym (numer ewidencyjny 17)[6]. Po zakończeniu użytkowania przekazany został do Muzeum Wojskowego im. Witolda Wielkiego, a obecnie jest eksponowany w Litewskim Muzeum Lotnictwa w Kownie[7].

Opis konstrukcji i dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

ANBO-I był jednosilnikowym, jednomiejscowym[b] dolnopłatem szkolnym konstrukcji drewnianej[7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna miała wielkość 11,4 [7]. Długość samolotu wynosiła 5,75 metra[7]. Masa własna płatowca wynosiła 190 kg, zaś masa całkowita (startowa) 300 kg[7]. Podwozie klasyczne, stałe[7].

Napęd stanowił chłodzony powietrzem 3-cylindrowy silnik gwiazdowy Anzani o mocy 26 kW (35 KM)[7]. Prędkość maksymalna wynosiła 142 km/h, zaś prędkość minimalna 50 km/h[7]. Maszyna osiągała pułap 4200 metrów[7].

  1. Skrót ten pochodzi prawdopodobnie od pierwszych liter lit. zdania Antanas Nori Buti Ore, co można tłumaczyć „Antanas chce być w powietrzu”[5].
  2. Taylor 1989 ↓, s. 60 podaje, że samolot był dwumiejscowy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taylor 1989 ↓, s. 60.
  2. Rezmer 1999 ↓, s. 141-145.
  3. Rezmer 1999 ↓, s. 156-157.
  4. Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 64.
  5. Rezmer 1999 ↓, s. 156.
  6. Rezmer 1999 ↓, s. 157, 297.
  7. a b c d e f g h i Rezmer 1999 ↓, s. 157.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. Warszawa: Bellona, 1993, seria: Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego. Tom 2. ISBN 83-11-08229-4.
  • Waldemar Rezmer: Litewskie lotnictwo wojskowe 1919–1940. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999. ISBN 83-231-1096-4.
  • Michael J.H. Taylor (red.): Jane’s Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]