Przejdź do zawartości

8 kobiet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 kobiet
8 Femmes
ilustracja
Gatunek

komedia, kryminał, musical

Rok produkcji

2001

Data premiery

8 stycznia 2002
18 października 2002 (Polska)

Kraj produkcji

Francja[1]

Język

francuski[1]

Czas trwania

103 min[1]

Reżyseria

François Ozon[1]

Scenariusz

François Ozon[1],
Marina de Van[1]

Główne role

Danielle Darrieux
Catherine Deneuve
Isabelle Huppert
Fanny Ardant
Ludivine Sagnier
Virginie Ledoyen
Emmanuelle Béart
Firmine Richard

Muzyka

Krishna Levy[1]

Zdjęcia

Jeanne Lapoirie[1]

Scenografia

Arnaud de Moleron[1]

Kostiumy

Pascaline Chavanne[1]

Montaż

Laurence Bawedin[1]

Produkcja

Arnaud de Moléron[1]
(kierownik produkcji),
Olivier Delbosc[1],
Marc Missonnier[1]

Dystrybucja

Gutek Film[2]

Budżet

8 000 000 €

Nagrody
Srebrny Niedźwiedź FF w Berlinie, Felix w 2002
Strona internetowa

8 kobiet[3][4] (fr. 8 Femmes) – francuski film kryminalny z elementami musicalu, który powstał na podstawie sztuki Roberta Thomasa pod tym samym tytułem. Na ekranach kin zadebiutował w 2002.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu toczy się zimą tuż przed świętami Bożego Narodzenia w latach 50. w dużej, wiejskiej posiadłości[5][6]. Pan domu, bogaty przemysłowiec Marcel, zostaje znaleziony w sypialni ze sztyletem wbitym w klatkę piersiową[7]. O zabójstwo podejrzane są powiązane z nim kobiety, które przebywają w domu: żona Gaby, siostra Pierrette, teściowa Mamy, szwagierka Augustine, córki: Suzon i Catherine oraz dwie służące: Louise i Chanel[7]. Każda ma motyw, by zabić, ale i alibi[5]. Wszystkie wzajemnie się oskarżają, nie ufając sobie nawzajem[7]. Próba wskazania mordercy prowadzi do ujawnienia sekretów i prawdziwej natury każdej z kobiet[5]. Wychodzi na jaw, że Gaby nigdy nie kochała męża, Augustine podkochiwała się w szwagrze, Mamy odmówiła zięciowi wsparcia finansowego, Louise miała romans z panem domu, Suzon jest w ciąży, a Pierrette była skonfliktowana z bratem i miała ukryty romans z Chanel[8].

Na koniec wychodzi na jaw, że Marcel upozorował własną śmierć, w czym pomogła mu Catherine. Poznawszy prawdziwe oblicza bliskich sobie kobiet, pan domu popełnia samobójstwo.

Każda z kobiet śpiewa w filmie jedną ze znanych francuskich piosenek we własnej aranżacji[5].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Spis sporządzono na podstawie materiału źródłowego[1].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Reżyserem i głównym scenarzystą 8 kobiet został François Ozon, któremu w tworzeniu scenariusza pomagała Marina de Van[1]. Główną inspiracją do nakręcenia filmu była sztuka teatralna Roberta Thomasa z 1961 o tym samym tytule[9]. Twórcy inspirowali się także amerykańskimi melodramatami i musicalami z lat 50. oraz twórczością reżyserów, takich jak Rainer Werner Fassbinder, Luis Buñuel, George Cukor i François Truffaut[9].

Zdjęcia do filmu rozpoczęto w marcu 2001, zrealizowała je Jeanne Lapoirie[1]. Za montaż odpowiadał Laurence Bawedin[1]. Kierownikiem produkcji przy 8 kobietach był Arnaud de Moléron, film wyprodukowali Olivier Delbosc i Marc Missonnier[1]. Muzykę do filmu skomponował Krishna Levy, za scenografię odpowiadał – Arnaud de Moleron, a za kostiumy – Pascaline Chavanne[1].

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Papa t’es plus dans le coup” – Catherine
  2. „Message personnel” – Augustine
  3. „A quoi sert de vivre libre” – Pierrette
  4. „Mon amour, mon ami” – Suzon
  5. „Pour ne pas vivre seul” – Chanel
  6. „Pile ou Face” – Louise
  7. „Toi jamais” – Gaby
  8. „Il n’y a pas d’amour heureux” – Mamy

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Film do października 2002 obejrzało ponad 2 mln widzów w Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[6].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 film został wyselekcjonowany jako francuski kandydat do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale ostatecznie nie uzyskał nominacji.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t „8 kobiet”: czołówka. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
  2. Gutekfilm-dystrybutor. [dostęp 2014-03-21].
  3. 8 kobiet-IMDb. [dostęp 2014-03-21].
  4. 8 kobiet-Stopklatka. [dostęp 2014-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)].
  5. a b c d 8 kobiet – o filmie. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
  6. a b Gal: Twórca "8 kobiet" w Polsce. kultura.onet.pl, 2008-10-16. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
  7. a b c 8 kobiet. telemagazyn.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
  8. Detailed Review Summary of „8 Women”. allreaders.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
  9. a b 8 atutów „8 kobiet”. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).