Przejdź do zawartości

8 Pułk Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Pułk Artylerii Haubic
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Piotr Parchamowski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

2 Brygada Artylerii Haubic

Odznaczenia

8 Pułk Artylerii Haubic (8 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany w rejonie Sum na podstawie rozkaz nr 1 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 11 i 12 listopada 1944 w Witolinie.

Dowódca

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk Piotr Parchamowski

Skład etatowy

[edytuj | edytuj kod]
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

  • 122 mm haubice – 20
  • rusznice przeciwpancerne – 20
  • samochody – 53
  • ciągniki – 25

Działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Pułk wchodził w skład 2 Brygady Artylerii Haubic[1]. Poza brygadą działał jedynie w walkach nad rzeką Turią w 1944.

Na Wale Pomorskim walczył pod Wierzchowem, Żabinem i Żabinkiem. Uczestniczył w bitwie o Kołobrzeg. Wspierał piechotę szturmującą Altmädewitz. Uczestniczył także w walkach o Berlin wchodząc do walki 28 kwietnia[2]. Po osiągnięciu rubieży Guerige Strasse wspierał ogniem 49 brygadę pancerną[2]. Od 27 do 29 kwietnia pułk prowadził ogień na cele położone w centrum Berlina, w tym również na Reichstag[3]. Walcząc z nieprzyjacielem 1 maja baterie pułku dotarły do dzielnicy Tiergarten, a następnie do gmachu politechniki[3].

Szlak bojowy zakończył 8 maja pod Klessen, 30 km od Łaby[4].

28 maja 1945 Rada Najwyższa ZSRR odznaczyła pułk Orderem Aleksandra Newskiego za „wzorowe wypełnianie zadań bojowych Naczelnego Dowództwa przy przerwaniu obrony Niemców i ofensywie na Berlin”. 14 czerwca 1945 dowódca 1 Armii WP, gen. broni Stanisław Popławski rozkazał „w przyszłości powyższe formacje i jednostki mianować: 8 Orderu Aleksandra Newskiego pułk haubic lekkich (...)"[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 37.
  2. a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 90.
  3. a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 93.
  4. Ways 1967 ↓, s. 131.
  5. Organizacja i działania bojowe ... s. 393-394.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943-1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.