5 Kołobrzeski Pułk Artylerii Lekkiej
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 |
| Rozformowanie |
1956 |
| Nazwa wyróżniająca |
Kołobrzeski[1] |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Curoczkin |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
5 Kołobrzeski Pułk Artylerii Lekkiej (5 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
6 stycznia 1944, na podstawie rozkazu dziennego Nr 95 dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z 27 grudnia 1943, w obozie sieleckim, przystąpiono do formowania 3 Pułku Artylerii Lekkiej, organicznej jednostki artylerii 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty. 4 marca 1944 dowódca korpusu nakazał przeformowanie pułku na etat Nr 04/252. 26 marca tego roku we wsi Staroletewo żołnierze pułku złożyli przysięgę.
W maju 1945 pułk przemianowany został na 5 Pułk Artylerii Lekkiej[4]. Po zakończeniu działań wojennych dowództwo oddziału i II dywizjon stacjonowały w garnizonie Chełm[5], II dywizjon w Majdanku, a III dywizjon w Kraśniku. 3 stycznia 1946 jednostka otrzymała nazwę wyróżniającą „Kołobrzeski”.
Obsada personalna pułku
[edytuj | edytuj kod]- Dowódcy pułku
- mjr Curoczkin (6 I - 15 II 1944)
- ppłk Karol Łosicki (15 II - 20 IV 1944)
- ppłk Wiktor Dudaniec (od 20 IV 1945)
- Zastępcy dowódcy ds. politycznych
- por. Alfred Wiślicki
- por. Franciszek Mróz
- por. Mieczysław Kalita
- Szefowie sztabu
- kpt. Aleksander Kochniuk
- mjr Benjamin Nowak
Skład etatowy
[edytuj | edytuj kod]
Stan etatowy pułku liczył 1093 żołnierzy, w tym: 150 oficerów, 299 podoficerów i 644 kanonierów. Na jego uzbrojeniu i wyposażeniu znajdowało się:
- 76 mm armaty - 24
- 122 mm haubice - 12
- rusznice przeciwpancerne - 12
- samochody - 108
- ciągniki - 24
a.jpg) |
 |
Marsze i działania bojowe
[edytuj | edytuj kod]Pułk wziął udział w walkach pod Turzyskiem, wspierając natarcie oddziałów sowieckich oraz walkach na przyczółku warecko-magnuszewskim (VIII 1944) i czerniakowskim (16-22 IX 1944). Po wykonaniu w styczniu 1945 marszu-manewru z Warszawy na Bydgoszcz, pułk uczestniczył w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego (II 1945) i bitwie o Kołobrzeg (III 1945). W czasie operacji berlińskiej oddział wspierał piechotę forsującą Odrę i Starą Odrę. W trakcie bitwy o Berlin pułk wziął udział w walkach na zewnętrznym pierścieniu okrążenia stolicy III Rzeszy nad Ruppiner-Kanal, pod Kremmen i Flatow. Szlak bojowy zakończył po osiągnięciu Konigsdorf i Biesenthal.
|
|
|
|
|
|
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozkaz NDWP Naczelnego Dowódcy WP Nr 2 z 3 stycznia 1946
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP Nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 108-109.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Część II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.