46 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa
| |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
OKH |
46 Dywizja Piechoty (niem. 46. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Francję i Jugosławię oraz ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
[edytuj | edytuj kod]Sformowana na mocy rozkazu z 24 listopada 1938, miejsce stacjonowania sztabu Karlsbad (Karlowe Wary). Sformowana w XIII Okręgu Wojskowym. Szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę w 1939. W następnym roku uczestniczyła w agresji na Francję, a w kolejnym na Jugosławię. Od 22 czerwca 1941 brała udział w ataku na Związek Radziecki[1]. Uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej na Krymie, Kaukazie oraz pod Biełgorodem i Izjum oraz w Karpatach. W marcu 1945 r. dywizja została przemianowana na 46 Dywizję Grenadierów Ludowych[2]. Do niewoli oddała się Armii Czerwonej 8 maja 1945 w Czechosłowacji[3].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. por. Paul von Hase 24 XI 1938 – 24 VII 1940;
- gen. por. Karl Kriebel 24 VII 1940 – 17 IX 1941;
- gen. por. Kurt Himer 17 IX 1941 – 26 III 1942;
- gen. mjr/gen. por. Ernst Haccius 5 IV 1942 – 7 II 1943;
- gen. Arthur Hauffe 7 II 1943 – 13 II 1943;
- gen. Karl von Le Suire 13 II1 943 – 1 V 1943;
- gen. Kurt Röpke 1 V 1943 – 10 VII 1944;
- płk Curt Ewrigmann 10 VII 1944 – 26 VIII 1944;
- gen. por. Erich Reuter 26 VIII 1944 – 8 V 1945;
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Skład w lipcu 1939
- 42 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Bayreuth, II batalionu oraz rezerwowego batalionu – Hof nad Soławą;
- 72 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i I batalionu – Karlowe Wary, II batalionu – Eger i III batalionu – Mies;
- 114 pułk artylerii : miejsce postoju I i II dywizjonu – Eger;
- 88 batalion pionierów: miejsce postoju - Daggendorf
- 52 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Saaz ;
- 76 oddział łączności: miejsce postoju – Karlowe Wary;
- Skład sierpniu 1939
42, 72 i 97 pułk piechoty, 114 pułk artylerii, I/115 pułk artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 oddział rozpoznawczy, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;
- Skład w styczniu 1944
42, 72 i 97 pułk grenadierów, 114 pułk artylerii, I/115 pułku artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 dywizyjny batalion fizylierów, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 99.
- ↑ Lexikon-der-wehrmacht.de
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 100.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; ISBN 3-8289-0525-0;
- Dywizje piechoty III Rzeszy
- Dywizje zmobilizowane w 1. fali mobilizacyjnej
- Dywizje sformowane w XIII Okręgu Wojskowym (III Rzesza)
- Niemieckie dywizje piechoty z okresu kampanii wrześniowej
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1938
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1945