Przejdź do zawartości

39 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
39 Dywizja Strzelecka
39-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

20 lipca 1922

Rozformowanie

17 maja 1957

Nazwa wyróżniająca

Tichookieanskaja

Tradycje
Rodowód

1 Dywizja Zabajkalska

Kontynuacja

129 Dywizja Zmechanizowana

Działania zbrojne
Wojna radziecko-japońska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

1 Armia

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru

39 Dywizja Strzelecka (ros. 39-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

39 DS wywodziła się z powstałej 20 lipca 1922 roku 1 Dywizji Zabajkalskiej, która otrzymała numer 39 w 1936 roku[1]. Jej służba polegała głównie na ochronie granicy z Mandżurią w rejonie jeziora Chanka. W latach trzydziestych w starciach z Japończykami uczestniczył należący do tej dywizji 50 Czytyjski Pułk Strzelecki. Kompania strzelców pod dowództwem starszego lejtnanta Koczetkowa pokonała japońską piechotę usiłującą sforsować granicę wzdłuż brzegu jeziora Chanka i zdobyć wioskę Turij Rog[2].

W 39 DS rozpoczynał służbę późniejszy marszałek Nikołaj Kryłow, który latem 1945 roku dowodził 5 Armią.

Podczas ataku III Rzeszy na ZSRR w czerwcu 1941 roku 39 DS znajdowała się pod dowództwem gen-mjr Władimira Kuzniecowa, w składzie 59 Korpusu Strzeleckiego w 1. Armii Dalekowschodniej[1]. W sierpniu 1945 roku wzięła udział w zwycięskiej ofensywie w Mandżurii przeciwko wojskom japońskim; wyzwoliła Mudanjiang[3].

Za kontynuację tradycji 39 DS uważa się Okręgowe Centrum Szkoleniowe im. marszałka Pietrowa[4].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Dywizją dowodzili[2][3]:

  • gen-mjr Władimir Kuzniecow (20.07.1940 – 19.11.1941),
  • płk (od 07.12.1942 gen-mjr) Nikołaj Suchariew (20.11.1941 – 22.11.1944),
  • płk Dmitrij Makarow (23.11.1944 – 09.05./25.07.1945),
  • gen-mjr Wasilij Siemionow (25.07.1945 – ?).

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 50 Pułk Strzelecki
  • 199 Pułk Strzelecki
  • 254 Pułk Strzelecki
  • 15 Pułk Artylerii
  • 87 Pułk Artylerii Haubic
  • 71 batalion przeciwpancerny,
  • batalion artylerii przeciwlotniczej,
  • 16 kompania rozpoznawcza
  • batalion saperów
  • inne służby.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b RKKA ↓.
  2. a b Память ↓.
  3. a b Pamiatʹ naroda ↓.
  4. Боевой путь [online], Тихоокеанский Краснознамённый ордена Кутузова II степени Окружной учебный центр ВВО имени маршала Советского Союза В. И. Петрова [dostęp 2023-01-13] (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]