Przejdź do zawartości

39 Arietis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
39 Arietis
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Baran

Rektascensja

02h 47m 54,541s[1]

Deklinacja

29° 14′ 49,61″[1]

Paralaksa (π)

0,01901 ± 0,00021[1]

Odległość

171,6 ± 1,9 ly
52,60 ± 0,59 pc

Wielkość obserwowana

4,510 ± 0,009m[1]

Ruch własny (RA)

149,47 ± 0,25 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−127,05 ± 0,18 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−15,53 ± 0,14 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

K0,5 IIIb[1]

Masa

1,6 M[2]

Promień

12 R[3]

Metaliczność [Fe/H]

0,03[2]

Jasność

56 L[3]

Prędkość obrotu

4,5 km/s[3]

Przyspieszenie grawitacyjne

5,01 m/s²[3]

Temperatura

4630 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J02475454 2914492
Bonner Durchmusterung: BD 29°462
Boss General Catalogue: GC 3356
Katalog Henry’ego Drapera: HD 17361
Katalog Hipparcosa: HIP 13061
Katalog jasnych gwiazd: HR 824
SAO Star Catalog: SAO 75578
Lilii Borea

39 Arietis (Lilii Borea, 39 Ari) – gwiazda w gwiazdozbiorze Barana, odległa od Słońca o około 172 lata świetlne.

Gwiazda ta jest najlepiej znana pod oznaczeniem Flamsteeda 39 Arietis. Nosi też nazwę własną Lilii Borea (z łac. „Lilia północna”), którą nadał jej w XVIII wieku francuski astronom Nicolas-Louis de Lacaille[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie tej nazwy dla określenia tej gwiazdy[5].

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pomarańczowy olbrzym należący do typu widmowego K[1]. Ma temperaturę 4630 K[2], emituje 56 razy więcej promieniowania niż Słońce[3]. Jego masa to około 1,6 M[2], a promień jest 12 razy większy niż promień Słońca[3]. Gwiazda ta jest na dalszym etapie ewolucji niż Słońce, w jej jądrze gwiazdy trwa synteza helu w węgiel[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i 39 Arietis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f G. Tautvaišienė, B. Edvardsson, E. Puzeras, G. Barisevičius i inni. C, N and O abundances in red clump stars of the Milky Way. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 409 (3), s. 1213–1219, 2010. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.17381.x. Bibcode2010MNRAS.409.1213T. (ang.). 
  3. a b c d e f Alessandro Massarotti, David W. Latham, Robert P. Stefanik, Jeffrey Fogel. Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity. „The Astronomical Journal”. 135 (1), s. 209–231, 2008. DOI: 10.1088/0004-6256/135/1/209. Bibcode2008AJ....135..209M. (ang.). 
  4. F. Baily. La Caille's Catalogue of 398 principal Stars: together with a Comparison of the Places of such as are visible in this Latitude with those given by Bradley; and a Reference to every Observation of every Star. „Memoirs of the Royal Astronomical Society”. V, s. 93–124, 1833. Bibcode1833MmRAS...5...93B. 
  5. Eric Mamajek, i inni: IAU Catalog of Star Names (IAU-CSN). [w:] IAU Division C Working Group on Star Names (WGSN) [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-10-23. [dostęp 2017-10-27].