321 Dywizja Piechoty
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1940 |
Rozformowanie |
1943 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. por. Ludwig Löweneck |
Ostatni |
gen. mjr Georg Zwade |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Brunszwik (formowanie) |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
321 Dywizja Piechoty (niem. 321. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła gównie w walkach przeciw Armii Czerwonej.
Sformowana w rejonie Brunszwiku na mocy rozkazu z 16 grudnia 1940, w 13. fali mobilizacyjnej w XI Okręgu Wojskowym. W grudniu 1942 321 Dywizja Piechoty została przerzucona z terytorium okupowanej Francji do Związku Radzieckiego. Pod Briańskiem i Rochaczewem Armia Czerwona zadała jej ciężkie straty. W październiku 1943 praktycznie przestała istnieć. Po reorganizacji 2 listopada 1943 jej żołnierze zasilili 110 DP i 211 DP[1].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. por. Ludwig Löweneck 15 XII 1940 – 16 XI 1942;
- gen. mjr Wilhelm Thomas 16 XI 1942 – 28 VII 1943;
- płk Ulrich Liss 28 VII – 22 VIII 1943;
- płk Kurt Sievers 22 VIII 1943 – 23 IX 1943;
- gen. mjr Georg Zwade 23 IX 1943 – 2 XI 1943[1].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w grudniu 1940 roku:
588., 589. i 590. pułk piechoty, 321. pułk artylerii, 321. batalion pionierów, 321. oddział przeciwpancerny, 321. oddział łączności;
- Struktura organizacyjna w lutym 1943 roku:
588., 589. i 590. pułk grenadierów, 321. pułk artylerii, 321. batalion pionierów, 321. batalion fizylierów, 321. oddział przeciwpancerny, 321. oddział łączności, 321. polowy batalion zapasowy;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mitcham 2010 ↓, s. 31.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;