Przejdź do zawartości

26 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
26 pułk piechoty
Infanterieregiment Nr. 26
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1717

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Szef pułku Ferdinand Karl Victor von Österreich-Este
Podporucznik IR. 26 w mundurze paradnym
Kurtka munduru kapitana IR. 26

Węgierski Pułk Piechoty Nr 26 (niem. Ungarisches Infanterieregiment Nr. 26) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1717 roku[1].

Okręg uzupełnień nr 26 Ostrzyhom (węg. Esztergom, niem. Gran) na terytorium 5 Korpusu[1].

Kolory pułkowe: czarny, guziki złote.

Skład narodowościowy w 1914 roku 53% – Węgrzy, 38% – Słoweńcy[2].

W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Czeskich Budziejowicach, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Ostrzyhomiu.

W latach 1903-1905 komenda pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonowała w Győr, 3. batalion w Ostrzyhomiu, a 1. batalion był detaszowany na terytorium 15 Korpusu do Rogaticy.

W latach 1906-1914 pułk stacjonował w Győr, z wyjątkiem 3. batalionu, który załogował w Ostrzyhomiu, i wchodził w skład 65 Brygady Piechoty należącej do 33 Dywizji Piechoty[3].

Szefowie pułku

[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi szefami pułku byli:

  • książę Niderlandów, a od 1815 roku król Zjednoczonych Niderlandów Wilhelm I (1814 – 1840, abdykacja),
  • arcyksiążę, generał major Ferdinand Karl Victor von Österreich-Este (1844 – †15 XII 1849),
  • wielki książę Rosji Michał Romanow (1852 – †18 XII 1909),
  • FZM Viktor Schreiber (od 1910)[1].

Drugimi szefami pułku byli:

  • FZM Johann Philipp Faber von Ehrenbreitstein (1819 – †5 III 1844),
  • FML Anton Schick von Siegenburg (1844 – †10 I 1853),
  • FML Johann von Susan (1853 – †18 I 1887)[1].

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • 1873 – płk Philipp Grunne
  • 1903 – płk Eduard Ritter v. Schweitzer
  • 1904-1905 – płk Franz Marenzi v. Tagliuno und Talgate Markgraf von Val Oliola Freih. v. Marenzfeldt und Scheneck
  • 1906-1909 – płk Josef von Weber
  • płk Josef Mark (1911 – 1914[1])
  • płk Livius Borotha von Trstenica (1914)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner