222 Eskadra Bombowa
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
III 1939 |
Rozformowanie |
IX 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt. obs. Fidelis Łukasik |
Organizacja | |
Dyslokacja |
lotnisko Okęcie |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
222 eskadra bombowa – pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej..
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W marcu 1939 przystąpiono do formowana 222 eskadry bombowej. Jednostka weszła w skład 220 dywizjonu bombowego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[1]. Personel latający stanowili obserwatorzy, piloci i strzelcy samolotowi przesunięci z eskadr rozwiązanego I dywizjonu liniowego 1 pułku lotniczego. Wyposażenie eskadry stanowiły samoloty „Łoś” i kilka bombowców LWS-4 „Żubr”[1]. W czerwcu 1939 eskadra została przesunięta na lotnisko Małaszewicze. Tam eskadra uzupełniona została grupą absolwentów Szkoły Podchorążych Lotnictwa[1].
Ponieważ 220 dywizjon bombowy nie osiągnął przed wybuchem wojny zdolności bojowej, w czasie działań wojennych eskadra stanowiła jedynie zaplecze kadrowo-sprzętowe dla walczących dywizjonów bombowych „Łosi”[1]. W pierwszych dniach wojny, po odejściu z lotniska Małaszewicze, przebywała na lądowisku Żabczyce koło Pińska, skąd w dniach 15–17 września ewakuowała się na południowy wschód kraju[1].
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]- dowódca eskadry – kpt. obs. Fidelis Józef Łukasik[2] (III 1939[3] – VIII 1939)[1]
- oficer taktyczny – por. obs. Tadeusz Jan Paprotny †1940 Katyń[4]
Wypadki lotnicze
[edytuj | edytuj kod]W okresie funkcjonowania eskadry miały miejsce następujące wypadki lotnicze zakończone obrażeniami lub śmiercią pilota[5]:
- 17 czerwca 1939 w locie treningowym zginęli: por. obs. Tadeusz Kózka, pchor. obs. Tadeusz Chwalbiński i pchor.obs. Erazm Clapiński. Pilot plut. Stanisław Grotek doznał ciężkich obrażeń.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Pawlak 1989 ↓, s. 111.
- ↑ Fidelis Józef Łukasik. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 776.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 464.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 110–112.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy B. Cynk: Samolot bombowy PZL P-37 Łoś. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0836-8.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.