12 Dywizjon Artylerii Konnej
Odznaka pamiątkowa artylerii konnej | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1924 |
Rozformowanie |
1937 |
Tradycje | |
Święto |
26 maja |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
2 DK (1924–1929) |
12 Dywizjon Artylerii Konnej (12 dak) – oddział artylerii konnej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]12 dywizjon artylerii konnej został sformowany w maju 1924 roku w Ostrołęce, w składzie 2 Dywizji Kawalerii. W skład dywizjonu weszły dwie baterie. Pierwsza bateria została przekazana przez 1 dywizjon artylerii konnej z Warszawy. Drugą baterię wydzielił ze swego składu 8 dywizjon artylerii konnej.
Osobny artykuł:19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 26 maja, jako datę święta pułkowego[1][2].
31 marca 1937 dywizjon uległ rozformowaniu. I bateria powróciła do macierzystego 1 dak-u, a 2 bateria została podporządkowana dowódcy 14 dywizjonu artylerii konnej.
Osobny artykuł:Kadra dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]- Dowódcy dywizjonu
- mjr / ppłk art. Andrzej Jan Zagrojski (V 1924[3] – III 1929[4])
- mjr / ppłk art. Wojciech Stachowicz (III 1929 – II 1935)
- ppłk art. Władysław Kaliszek (III 1935 – 1937)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
- ↑ Galster 1975 ↓, s. 94.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Karol Lucjan Galster: Księga Pamiątkowa Artylerii Polskiej 1914 – 1939. Londyn: 1975.
- Mirosław Giętkowski: Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939. Toruń: Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-823-X.