Przejdź do zawartości

Ә

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ә, ә – litera cyrylicy rozszerzonej, wywodząca się z łacińskiej litery szwa, obecnej w janalifie. Aktualnie używana głównie w językach kazaskim, abchaskim, tatarskim, baszkirskim, dungańskim i kałmuckim. Też była obecna cyrylickich alfabetach języków azerskiego, turkmeńskiego i karakałpackiego.

W niektórych krojach pisma nie ma różnicy między literami Ә/ә z rozszerzonej cyrylicy a Ə/ə z alfabetu łacińskiego używanymi w międzynarodowym alfabecie fonetycznym[1].

Do pisma azerskiego identycznie wyglądającą literę Ə wprowadzono w 1928 roku w ramach adaptacji alfabetu łacińskiego do tego języka. W czasach stalinizmu alfabet ten zastąpiono wersją cyryliczną, jednak zostawiono w niej tak samo wyglądającą literę ә[2]. Jest drugą literą cyrylicznej wersji alfabetu kazaskiego. W trakcie wprowadzania wersji łacińskiej zaproponowano kilka jej odpowiedników: ae, a', á i ä[3]. Jest również drugą literą cyrylicy tatarskiej[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sebastian Kempgen, ‘RomanCyrillic Std’ – a Free Font for Slavists (and other Philologists), „Scripta & e-Scripta”, 5, 2007, s. 27-42 [dostęp 2024-05-05].
  2. Betty Blair, The Upside - Down "e" - an Editor's Nightmare, „Azerbaijan International”, 1993.
  3. Assel Sagimbekova, Problemy i perspektywy przejścia języka kazachskiego na alfabet łaciński, „Poradnik Językowy”, 5, 2021, s. 92-103, DOI10.33896/PorJ.2021.5.7.
  4. Alfabet [online], Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej.