Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
(Przekierowano z ɕ)
| Numer IPA | 182 | |||
|---|---|---|---|---|
| ɕ | ||||
| Jednostka znakowa |
ɕ | |||
| Unikod |
U 0255 | |||
| UTF-8 (hex) |
c9 95 | |||
| Inne systemy | ||||
| X-SAMPA | s\ | |||
| Kirshenbaum | S; | |||
| IPA Braille↗ | ⠦⠉ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ɕ].
Artykulacja
[edytuj | edytuj kod]W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɕ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna,
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna),
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka (spółgłoska środkowa),
- następuje wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami – jest to spółgłoska przedniopodniebienna,
- wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna.
Terminologia
[edytuj | edytuj kod]Spółgłoskę [ɕ] zaliczamy do spółgłosek syczących, czyli sybilantów.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- w języku polskim: siad [ɕat]
- w języku koreańskim: 시장 [ɕiˈʥaŋ], „głód”
- w języku mandaryńskim: 小 / xiǎo [ɕiɑu˨˩˦], „mały”