Przejdź do zawartości

Żarki (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żarki
wieś
Ilustracja
Żniwa w Żarkach, 1938 rok
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

chrzanowski

Gmina

Libiąż

Liczba ludności (2014)

3765[2]

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

32-593[3]

Tablice rejestracyjne

KCH

SIMC

0215893

Położenie na mapie gminy Libiąż
Mapa konturowa gminy Libiąż, po prawej znajduje się punkt z opisem „Żarki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Żarki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Żarki”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Żarki”
Ziemia50°04′49″N 19°20′58″E/50,080278 19,349444[1]

Żarkiwieś sołecka w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim, w gminie Libiąż[4]. Według najnowszej aktualizacji granic mezoregionów fizycznogeograficznych Polski przygotowanej przez PAN[5], wieś położona jest na utworach południowej Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej tj. na Garbie Tenczyńskim oraz w Dolinie Górnej Wisły.

W pobliżu wsi przepływa rzeka Wisła, ona też stanowi jej południową granicę; oraz Chechło, które z kolei jest jej wschodnią granicą. Centralna część miejscowości położona jest na terenie Zrębowych Pagórów Libiąskich, części Bloku Płaziańskiego i zarazem Garbu Tenczyńskiego[6]. Według Mieczysława Klimaszewskiego i Jerzego Kondrackiego oraz geografów związanych z Uniwersytetem Śląskim Zrębowe Pagóry Libiąskie stanowią część większej jednostki geomorfologicznej (Pagórów Jaworznickich), którą uznają za część Wyżyny Śląskiej. Od wschodu miejscowość graniczy z otuliną Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. Oprócz tego przebiega tam zielony i czerwony szlak turystyczny oraz czerwony (libiąski) i niebieski (babicki) szlak rowerowy, a także droga wojewódzka nr 780.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Żarki[7][8]
przysiółki Bębenki, Zagórcze Duże, Zagórcze Małe, Ziajki
części wsi Dudki, Gronówek, Gródek, Guciki, Koniec Kosowski, Olszynka, Podlesie, Sołtystwo, Struga, Zachardzinie, Za Gościńcem, Zarośle, Za Strug

W granicach Żarek znajduje się dawna miejscowość Ostropole.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Według tradycji ustnej, od XIII wieku Żarki oraz sąsiednie miejscowości zamieszkiwała ludność napływowa zajmująca się pasterstwem i hodowlą bydła nazywana cabanami. Wywodziła ona swoje pochodzenie od pasterzy (czabanów), którzy przybyli na ziemie Małopolski wraz z najazdem Tatarów w 1241 roku. Społeczność ta z czasem przyjęła osiadły tryb życia i zasymilowała się z Polakami. Zachowała jednak do XX wieku pewne swoje tradycje i utrzymywała własną odrębność kulturową[9].

W przeszłości wieś należała do klucza lipowieckiego.

Wieś biskupstwa krakowskiego w powiecie proszowickim w województwie krakowskim w końcu XVI wieku[10].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[11].

Galeria zdjęć

[edytuj | edytuj kod]

Etnografia

[edytuj | edytuj kod]

Ludność Żarek i okolic zaliczana jest przez etnografów do grupy Krakowiaków Zachodnich. Maria Przeździecka, współautorka monografii powiatu chrzanowskiego, przypisała dawnych mieszkańców tej wsi do czwartej – zachodniej podrupy terytorialnej używającej krakowskiego stroju regionalnego. Cechą charakterystyczną tego stroju w Żarkach był używany zamiast kożuchów tzw. "kapuzdrak" czyli długi płaszcz[12].

Fonetyczne zapisy tekstów gwarowych mieszkańców tej wsi sprzed stulecia zamieszczono w pracy Piotra Jaworka pt. „Gwary na południe od Chrzanowa“ (1920)[13]. W zgodnej opinii badaczy ludność okolic Żarek posługuje się dialektem małopolskim[14].

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki (parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika).

Osoby związane z Żarkami

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 163247
  2. Sołectwa w gminie Libiąż. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1619 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-10].
  5. Jerzy Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonia”, 2018, ISSN 0016-7282 [dostęp 2020-10-30] (ang.).
  6. Jerzy Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonia”, 2018, ISSN 0016-7282 [dostęp 2020-10-31] (ang.).
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  9. Wiesław Konieczny, "Libiąskie opowieści i inne"
  10. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.
  11. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  12. Maria Przeździecka, Sztuka i zwyczaje ludowe., „Ziemia Chrzanowska i Jaworzno. Monografia”, 1969, s. 394 [dostęp 2020-05-22].
  13. Piotr Jaworek, Gwary na południe od Chrzanowa, „„Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności” w Krakowie, t. VII, cz. II, s. 319-426; słownik: s. 417-426.”, 1920.
  14. DIALEKTOLOGIA POLSKA [online], www.dialektologia.uw.edu.pl [dostęp 2020-05-22].
  15. Ksiądz Lelito (1915–1978) [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-04-01] (pol.).