Łuka Kizia
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| stały przedstawiciel Ukraińskiej SRR w Radzie Bezpieczeństwa ONZ | |
| Okres |
od 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Łuka Jegorowicz Kizia (ros. Лука Егорович Кизя, ukr. Лука Єгорович Кизя, ur. 21 lutego 1912 we wsi Żychowo w guberni czernihowskiej, zm. 29 grudnia 1974 w Kijowie) – radziecki polityk i dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1940 ukończył Czernihowski Instytut Nauczycielski i został dyrektorem szkoły średniej w obwodzie sumskim oraz członkiem WKP(b), po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 został komisarzem oddziału partyzanckiego, a w 1943 dowódcą oddziału partyzanckiego i komisarzem zgrupowania partyzanckiego. Jednocześnie do lutego 1944 pełnił funkcję Rówieńskiego Podziemnego Komitetu Obwodowego KP(b)U, później został dyrektorem ukraińskiej republikańskiej wystawy "Partyzanci Ukrainy w walce przeciw niemiecko-faszystowskim najeźdźcom", w 1948 ukończył Kijowski Instytut Pedagogiczny, od 1951 do 1956 był przewodniczącym Zarządu Ukraińskiego Towarzystwa Kontaktów Kulturalnych z Zagranicą. W latach 1956–1959 był wiceministrem wyższej i średniej edukacji specjalnej Ukraińskiej SRR, potem starszym pracownikiem naukowym Instytutu Historii Akademii Nauk Ukraińskiej SRR w stopniu kandydata nauk historycznych i adiunkta, a 1960-1961 był kierownikiem Wydziału Organizacji Międzynarodowych i członkiem Kolegium Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR. Od 1961 do 1964 był stałym przedstawicielem Ukraińskiej SRR w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, 1965-1967 ponownie wiceministrem wyższej i średniej edukacji specjalnej Ukraińskiej SRR, a od 1967 do śmierci ponownie starszym pracownikiem naukowym Instytutu Historii Akademii Nauk Ukraińskiej SRR. Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-03-31]