Łomonosowskaja
Architektura stacji | |
Państwo | |
---|---|
Miasto wydzielone | |
Data otwarcia |
21 grudnia 1970 |
Głębokość stacji |
65 m |
Linia Newsko-Wasileostrowska | |
Poprzednia stacja | |
Następna stacja | |
Położenie na mapie Petersburga | |
Położenie na mapie Rosji | |
59°52′38,34″N 30°26′30,07″E/59,877317 30,441686 |
Łomonosowskaja (ros. Ломоно́совская) – siódma stacja linii Newsko-Wasileostrowskiej, znajdującego się w Petersburgu systemu metra.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Stacja Łomonosowskaja została uruchomiona 21 grudnia 1970 roku, a zastosowany został na niej system automatycznie rozsuwanych drzwi peronowych[1]. Autorami projektu architektonicznego obecnej postaci stacji są: A. J. Maczeriet (А. Я. Мачерет), Ł. S. Czupina (Л. С. Чупина), A. S. Gieckin (А. С. Гецкин), W. P. Szuwałowa (В. П. Шувалова) i G. D. Bułajewskaja (Г. Д. Булаевская)[1]. Położona jest ona przy ulicy Babuszkina i zaułku Matiuszenki[1]. Budynek znajduje się na terenie parku Łomonosowa (dawnego cmentarza), w pobliżu Imperialnej Wytwórni Porcelany[1]. Fabryka ta od 1925 do 2005 roku nosiła imię Michaiła Łomonosowa i w ten sposób użyczyła też swej nazwy pobliskiej stacji metra[1]. W pierwszych projektach nosić ona miała miano Iwanowskaja (Ивановская), od jednej z pobliskich ulic, lecz ostatecznie zdecydowano się na Łomonosowskają[2]. Sama stacja położona jest też blisko rzeki Newy[2]. Ściany wykonano z białego marmuru[3]. Nadano im jasną barwę, co ma na celu przywodzić na myśl porcelanę[1]. Posadzki wyłożone zostały granitowymi płytami w różnych odcieniach szarości[3]. Sklepienie jest koliste o białej barwie, nad każdym drzwiami umieszczono inskrypcję z wypisaną nazwą stacji[4]. Na jednej ze ścian umieszczony został brązowy relief z podobizną Michaiła Łomnosowa[4].
Łomonosowskaja położona jest na głębokości 65 metrów[4]. W przyszłości planuje się zastąpienie budynku wejściowego nowym, który będzie wykorzystywany na cele komercyjne i handlowe[3]. Budowa i otwarcie stacji zostały w humorystyczny sposób opisane przez Siergieja Dowłatowa w zbiorze opowiadań „Walizka” (Чемодан)[4][5]. Jest to zarazem szósta z rzędu i ostatnia (licząc od Wasileostrowskajej) na linii numer 3 stacja na której zastosowany został system automatycznie rozsuwanych drzwi peronowych[6]. Ruch pociągów odbywa się tutaj od godziny 5:35 do godziny 0:27 i w tym czasie jest ona dostępna dla pasażerów[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f S-pb.in: Станция Метро Ломоносовская. [dostęp 2013-03-03]. (ros.).
- ↑ a b Metro.vpeterburge.ru: Станция "Ломоносовская". [dostęp 2013-03-03]. (ros.).
- ↑ a b c Karta-metro.ru: Станция метро Ломоносовская. [dostęp 2013-03-03]. (ros.).
- ↑ a b c d Subway2009.narod.ru: Станция "Ломоносовская". [dostęp 2013-03-03]. (ros.).
- ↑ Sergeidovlatov.com: Сергей Довлатов — «Чемодан». [dostęp 2013-03-03]. (ros.).
- ↑ Metrowalks.ru: Ломоносовская. [dostęp 2013-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-21)]. (ros.).
- ↑ Metromap.spb.ru: Режим работы станций петербургского метро. [dostęp 2013-03-03]. (ros.).