Łomnica (powiat karkonoski)
Wygląd
Na mapach: 50°52′01″N 15°47′56″E/50,866944 15,798889
wieś | |
Pałac w Łomnicy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
350-370[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) |
1930[3] |
Strefa numeracyjna |
075 |
Kod pocztowy |
58-531[4] |
Tablice rejestracyjne |
DJE |
SIMC |
0191431 |
Położenie na mapie gminy Mysłakowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego | |
50°52′01″N 15°47′56″E/50,866944 15,798889[1] |
Łomnica (niem. Lomnitz[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Mysłakowice, wzdłuż rzeki Łomnica, w Kotlinie Jeleniogórskiej u podnóża Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich[2].
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1945–1954 siedziba gminy Łomnica. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łomnica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]- Przedszkole Publiczne w Łomnicy
- Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi w Łomnicy
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:
- kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z XV-XIX w.
- cmentarz
- ogrodzenie z bramą
- kaplica
- pastorówka, obecnie dom mieszkalny, ul. Karkonoskiej 96, z 1752 r.
- zespół pałacowy, ul. Karpnicka 3, z XVIII-XIX w.:
- pałac - Schloss Lomnitz[7]
- Dwór „Dom wdowy” w Łomnicy
- park
- zespół folwarczny, z XVIII/XIX w.:
- spichrz
- stajnia
- stodoła
- kuźnia
- stajnia-obora
- budynek mieszkalno-gospodarczy
- budynek mieszkalny
- dwie stodoły na terenie parku
- ewangelicki dom modlitwy wzniesiony w 1748, w konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem ceglanym, przeniesiony z Rząśnika (gdzie po 1945 był wykorzystywany jako magazyn owoców) i zrekonstruowany w 2020 w miejscu dawnych zabudowań folwarcznych, ostatni oryginalny obiekt tego typu na Dolnym Śląsku[8]
- krzyż pokutny z 1586 r.[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 73144
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 480-482. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 707 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262, s. 5)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 51. [dostęp 2012-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, ss. 236-240
- ↑ Właściciele pałacu przenieśli stary kościół z jednej wsi do drugiej. Od dziś jest nową atrakcją turystyczną
- ↑ Wojciech Kapałczyński, Jan Kotlarski: Zabytki Jeleniej Góry i powiatu. Jelenia Góra: Jeleniogórskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 2002, s. 87. ISBN 83-85033-00-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Galeria:Dom modlitwy
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.