Przejdź do zawartości

Łężyce (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łężyce
gromada
1954–1972
Ilustracja
Kościół św. Marii Magdaleny w Łężycach
Państwo

 Polska

Województwo

wrocławskie

Powiat

kłodzki

Data powstania

2 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Łężyce

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

12

brak współrzędnych

Łężyce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Łężyce z siedzibą GRN w Łężycach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kłodzkim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 17/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Łężyce, Stoszów i Złotno ze zniesionej gminy Szczytna Śl. oraz Karłów i Pasterka ze zniesionej gminy Radków w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1970 do gromady Łężyce włączono obszary miejscowości Dolina, Wapienniki i Zielone Ludowe o łącznej powierzchni 801 ha z miasta Duszniki-Zdrój w tymże powiecie[8][9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 Wapienniki włączono z powrotem do Dusznik-Zdroju[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu kłodzkiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
  7. Uchwała Nr 247/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kłodzku z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 9 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 51)
  8. Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 301
  9. Zarządzenie Nr 6/69 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 1969 r. w sprawie szczegółowego określenia terenów wyłączanych i włączanych do niektórych miast w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 31 grudnia 1969 r., Nr. 10, Poz. 105)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327