Przejdź do zawartości

École nationale de l’aviation civile

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
École nationale de l'aviation civile
ilustracja
Data założenia

1949

Typ

Grande école

Państwo

 Francja

Adres

Tuluza

Liczba pracowników
• naukowych

910 (2017)[1]
500 (2017)[1]

Liczba studentów

3000 (2017)[1]

Położenie na mapie Tuluzy
Mapa konturowa Tuluzy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „École nationale de l'aviation civile”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole znajduje się punkt z opisem „École nationale de l'aviation civile”
Położenie na mapie Oksytanii
Mapa konturowa Oksytanii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „École nationale de l'aviation civile”
Położenie na mapie Górnej Garonny
Mapa konturowa Górnej Garonny, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „École nationale de l'aviation civile”
Ziemia43°33′53,69″N 1°29′00,26″E/43,564914 1,483406
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

École nationale de l'aviation civile (ENAC Tuluza) – jedna z francuskich politechnik zaliczanych do Grandes Écoles. Została założona w 1949, w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na specjalistyczny personel lotniczy[2]. Pierwsza siedziba leżała na terenie lotniska Orly w Paryżu i była planowana jako tymczasowa[2]. Dopiero we wrześniu 1968 rozpoczęły się zajęcia w nowych budynkach – zlokalizowanych w uniwersyteckiej części Tuluzy[2].

Uczelnia kształci na 31 kierunkach około 3000 studentów i prowadzi działalność badawczą[1]. Prowadzi również kursy dokształcające[1]. École nationale de l'aviation civile dysponuje flotą 116 samolotów, symulatorami lotu i kontroli ruchu lotniczego[1]. Poza Tuluzą ośrodki są zlokalizowane w okolicach lotnisk w Biscarrosse, Carcassonne, Castelnaudary, Grenoble, Montpellier, Melun, Muret i Saint-Yan[1].

Absolwentów reprezentuje stowarzyszenie ENAC Alumni.

Znani absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g L'ENAC en chiffres. ENAC. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 listopada 2017)]. (fr.).
  2. ↑ a b c L'histoire de l'Enac. ENAC. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 listopada 2017)]. (fr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=École_nationale_de_l’aviation_civile&oldid=73122632”