Przejdź do zawartości

Stocznia Szczecińska Nowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stocznia Szczecińska Porta Holding w upadłości SA
Ilustracja
Typ stoczni

stocznia produkcyjna

Data powstania

24 września 2001

Data zamknięcia

30 grudnia 2008

Państwo

 Polska

Miasto

Szczecin

Dawne nazwy

Zjednoczone Stocznie Polskie oddział Stocznia Szczecińska (1948–1951)
Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego (1951–1990)
Stocznia Szczecińska SA (1990–1999)
Stocznia Szczecińska Porta Holding SA (2000−2002)

Pochylnie

3

Strona internetowa
Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej
Ilustracja
Budynek zarządu
Państwo

 Polska

Siedziba

Szczecin

Adres

ul. A. Antosiewicza 1
71-642 Szczecin

Data założenia

2001.10.19

Data likwidacji

2008.12.30

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Marek Hermach

Nr KRS

00000028502

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Ziemia53°26′33″N 14°34′42″E/53,442500 14,578333
Strona internetowa
Stocznia Szczecińska SA
Państwo

 Polska

Siedziba

Szczecin

Adres

71-642 Szczecin
ul. Hutnicza 1

Data założenia

2001.4.11

Data likwidacji

2008.12.30

Forma prawna

spółka akcyjna

Nr KRS

0000005202

Zatrudnienie

0

Strona internetowa

Stocznia Szczecińska Nowastocznia produkcyjna w Szczecinie w stanie likwidacji.

Powstała w roku 2002 na bazie upadłej spółki Stocznia Szczecińska Porta Holding, która powstała na bazie założonej 11 czerwca 1948 Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego (imię Adolfa Warskiego nadano w 1959 r.). Specjalizowała się w budowie kontenerowców, chemikaliowców, jednostek wielozadaniowych oraz typu Con-Ro.

Prezesem Zarządu Stoczni Szczecińskiej Nowa od lutego 2009 roku był Andrzej Markowski. Wcześniej funkcję Prezesa pełnili: w latach 2002−2006 Andrzej Stachura, od stycznia do sierpnia 2007 roku Tomasz Olszewski oraz od sierpnia 2007 do stycznia 2009 Artur Trzeciakowski.

W listopadzie 2008 roku Komisja Europejska uznała, że pomoc udzielona przez państwo polskie łamie zasady konkurencji, w związku z tym stocznie w Gdyni i Szczecinie zmuszone będą do zwrócenia pomocy.

Od marca 2009, zgodnie z przyjętą w sejmie tzw. „Specustawą Stoczniową” rozpoczęto proces kompensacji Stoczni Szczecińskiej Nowa, co oznaczało jej likwidację poprzez całkowitą wyprzedaż majątku stoczni w przetargu nieograniczonym oraz zwolnienia grupowe obejmujące wszystkich pracowników. Proces ten miał trwać do dnia 31 maja 2009 roku. Pieniądze ze sprzedaży miały zostać przekazane na spłatę wierzycieli stoczni – publicznych oraz prywatnych[1]. Ze względu na wyprzedaż w trybie nieograniczonym, powstać tam mogą dowolne inne przedsiębiorstwa niezwiązane z branżą morską.

Zatrudniała ok. 4500 pracowników. Firma posiadała certyfikat wdrożenia i stosowania systemu zarządzania jakością ISO 9001.

Podstawowe wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]
  • Wulkan 1 – dł. 245,30 m, szer. 25,90 m, maks. wielkość statku 33.500 DWT

suwnica bramowa: Q = 300 t, żurawie pochylniowe: 1 × 80 t,1 × 50 t, 1 × 32 t

  • Wulkan Nowa – dł. 265,80 m, szer. 39,23 m, maks. wielkość statku 70.000 DWT

suwnica bramowa: Q = 450 t, żurawie pochylniowe: 1 × 80 t, 2 × 32 t

  • Odra Nowa – dł. 189 m, szer. 44 m, maks. wielkość statku 50.000 DWT

suwnica bramowa: Q = 300 t, żurawie pochylniowe: 4 × 50 t

  • wyspecjalizowane do prac antykorozyjnych komory śrutownicze i malarskie
  • uzbrojenie technologiczne i udźwigowienie umożliwiające prefabrykację sekcji o masie do 240 t
  • nabrzeże wyposażone w 11 żurawi o wysięgu do 42 m i udźwigu do 50 t
  • SSN ma do dyspozycji maszyny do cięcia materiałów, w tym maszyny do cięcia blach (cięcie krzywoliniowe, proste) w tym dwie maszyny do cięcia plazmowego firmy ESAB, z czego jedna z możliwością krawędziowego ukosowania blach, maszyny do obróbki plastycznej, w tym walce (rozpiętość 12 m) i giętarki do blach i profili, prasa hydrauliczna (700 t), maszyny do obróbki skrawaniem, w tym wiertarki, frezarki, tokarnie oraz inne maszyny i urządzenia oraz oprzyrządowania stosowane przy wykonawstwie konstrukcji stalowych, w tym ze stali Duplex.

Najważniejsze osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Ostatnie wodowanie statku w Stoczni Szczecińskiej Nowej

Do końca swego istnienia stocznia zbudowała 45 jednostek[1], w tym:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alberto Lozano Platonoff, Po upadku Stoczni Szczecińskiej. Nasze bierne państwo [online], Wyborcza.pl, 13 stycznia 2010 [zarchiwizowane z adresu 2011-12-05].